Anayasanın genel ilkelerini belirleyen komisyon, mevcut anayasamızın 24. maddesinin son fıkrasındaki anlayışa karşı çıkıyor. Zira, bütün temel haklar için geçerli olan "kötüye kullanma yasağına", bu maddede, din özgürlüğü bakımından ikinci bir kötüye kullanma ve din istismarı yasağı getirilmiş. Bu da, anayasanın, din özgürlüğü konusundaki ön yargılı tutumunun bir işareti. 24. maddedeki laiklik tanımının kaldırılması isteniyor. Laiklik, devletin, dinler, mezhepler, inanç grupları ve inançsızlar karşısında eşit mesafede ve tarafsız durması demek. Bunu sağlamak amacıyla, ilk ve orta öğretimde reform yapılması ve en başta, zorunlu din derslerinin kaldırılması lâzım. Bununla beraber, çoğulcu nitelikteki bir dinler kültürü dersi, kamu okullarına seçimlik olarak konulabilir. Kamu okulları dışında, çocuklarına daha derinlemesine din öğretmek isteyen ebeveynlerin taleplerini karşılamak amacıyla, özel olarak dini eğitim veren kurslar ve kurumlar açılabilmeli; bu kurumlar gene Milli Eğitim Bakanlığı tarafından denetlenmeli.
Diyanet İşleri'nin lağvedilmesi bugünkü şartlarda mümkün görünmüyor. Ama anayasal bir kurum olmaktan çıkarılmalı. Tüm dinlere, mezheplere, inançlara ve inançsızlığa eşit mesafede durması ilke olarak benimsenmeli.