CHP'nin Abant toplantısı tartışılıyor. Özellikle Baykal yanlıları, gidişattan pek memnun değil. Melih Aşık, Onur Öymen'in hoşnutsuzluğuna dair cümleleri sütununa almış:
"AKP, türban konusunu bir inanç meselesi, biz ise siyasi simge olarak görüyorduk. Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, bize hak vermişti. Bu kadar mesafe kaydedilmişken, birden AKP çizgisine döndük."
Abant'ta, kapalı kapılar ardında, Kılıçdaroğlu'nun "Laiklik tehlikede değil" sözleri de eleştirildi. Çünkü CHP, son yıllarda, Deniz Baykal'ın "Laiklik tehlikede" söylemiyle oy toplamıştı.
CHP bir yol ayrımına gelir mi? Öymen "Şimdi yönetimin ne yapacağına bakacağız. Bu politika sürerse iş değişir..." demiş. Melih Aşık, "parti bir kırılma noktasına ilerleyebilir" yorumunu yapıyor.
Bence, genel seçimlerde CHP, 27-28 gibi bir orana ulaşırsa, Kılıçdaroğlu liderliğini perçinler.
Zaten Baykalcılar, muhtemelen milletvekili listelerinden tasfiye edilecektir. Ama genel seçimden sonra da, "eski-yeni" mücadelesi sürer. Çünkü Önder Sav, aynen Baykal zihniyetini temsil ediyor. Muhtemelen, aynı görüşü paylaştığı kişileri parlamentoya taşıyacak ya da etkili noktalarda muhafaza edecektir.
Yenilenen kadroların içinde en rahat konuşan ve neredeyse maziyi tümüyle reddeden kişi, meslektaşımız Enver Aysever. Geçen hafta Akşam gazetesine verdiği demeçte, "CHP'nin artık 10. Yıl Marşı'yla alacağı yol yoktur. 100. Yıl Marşı'nı bestelemeliyiz" diyordu. Okullarda okutulan ve "Türk'üm, doğruyum, çalışkanım" diye başlayan anda da karşı çıkıyordu.
Acaba Önder Sav zihniyetiyle, Enver Aysever'in seslendirdiği düşünceler bir çatı altında barınabilir mi?