Nilgün Belgün'ü uzaktan, sahneden tanırdım. Sonra bir karşılaştık, kırk yıllık dost gibi olduk. Bana kitabını verdi; kitabını okurken, kahkahalarını duyar gibi oluyorsunuz. Başından geçen acı tatlı olayları anlatıyor. Zaman zaman kendisiyle dalga geçiyor. "Ailece tanıdığımız bir erkek arkadaşımız vardı, evlenmek istiyordu. Her zaman değişik kızlarla bulunduğumuz mekâna gelip bana akıl danışırdı. Nedense hiçbirini ona lâyık görmezdim. Yine bir gün, yanında iki tane son derece vasat kızla içeri girdi. Ben, çocuğu yanıma çağırarak 'Bu sevimsiz, çirkin kızları nereden bulduysan götür, oraya bırak. Bana da hangisini alayım diye sorma' dedim. Arkadaşım bana dönüp, 'Saçmalama Nilgün; onlar benim kız kardeşlerim' demesin mi!"
Hayat bir komediden ibaret olmadığına göre, güneşi gölgeleyen hüzün bulutları da var. Meselâ, Nilgün Belgün'ün, yaş farkı yüzünden birlikteliğini sürdüremediği büyük aşkına dair satırlar... Aşkı ise şöyle anlatıyor: "Aşkın içinde mutluluk yoktur. Başlarken biraz mutlu olursunuz, ondan sonrası eziyettir ve bundan tuhaf bir zevk alırsınız. Bunun zevki de hiçbir yerde yoktur. Aşkta uçar, kaçar ve firar edersiniz. Daha doğrusu aşkta akıl da firar eder." (Aşk ve Komedi- Goa Yayınları-Nilgün Belgün)