Deniz Baykal, seçimlerde AK Parti'ye avantaj sağlar endişesiyle, baştan beri Ergenekon davasına karşı çıktı. Hatta "Avukatıyım" bile dedi. Aynı kaygıyla, gazetelere yansıyan çeşitli psikolojik harekât belgelerini de benimsemedi; bir tertip gibi göstermeye çalıştı. Şimdi de Balyoz için, "12 Eylül'ün mimarlarını yargılamıyorsunuz, olmamış darbenin faillerini mahkemeye çıkarıyorsunuz" diyor.
Bir kere, hükûmet değil, savcılar soruşturmayı başlattı. Ayrıca bir başka önemli nokta da şu: Balyoz darbesi, 28 Şubat'ın devamı ve üstelik, dalga dalga günümüze ulaşan cunta, darbe, andıç gibi faaliyetlerin de öncüsü. 12 Eylül kapanmış bir dosya; diğeri ise, hâlâ yaşanan bir süreç. 28 Şubat'ta Refahyol iktidarını kolayca devirenler, Refah çizgisinin bir devamı olarak gördükleri AK Parti'nin iktidara gelmesini içlerine sindiremediler. Sıcak darbe ya da psikolojik harekât... Bunların hepsi denendi. Daha 2009'da ele geçirilen İrtica ile Mücadele Eylem Planı'nda, AK Parti'nin nasıl yıpratılacağı anlatılıyordu. (AK Partililerin din kurallarına aykırı olarak lüks yaşantıları medyada sergilenecek; parti içinde ihtilâf varmış görüntüsü kamuoyuna verilecek vs...) Çeşitli suikastlarla ülkemizi istikrarsızlaştırmaya çalışan Kafes Eylem Planı da, Deniz Kuvvetleri bünyesinde, 2009'da hazırlanmıştı. Bu gerçeklere sırtımızı çevirip, 12 Eylülcü komutanlarla mı meşgul olacağız? O da yapılabilir... Ama 1995'te, anayasanın geçici 15'inci maddesinin değiştirilmesi, bütün partilerin ittifakıyla gündeme gelmişti; lâkin, gizli oylama sırasında yeterince oy sağlanamayınca, bu madde değişiklik paketinden düşmüştü. O zaman fırsatı kaçırdık. Bugün gene denenebilir. Fakat 12 Eylülcüleri yargılama meselesi, 2002 sonrasında ortaya çıkan müdahale teşebbüslerinin faillerini yargılamamak için bir sebep teşkil etmez. Biri diğerinin alternatifi değildir.