Cidde'de uçaktan indikten sonra, otobüse binip Mekke'ye yöneldik. Yol boyu uhrevi heyecanı daha iyi yaşayabilmek amacıyla telbiye getirdik: "Lebbeyk Allahümme Lebbeyk, Lebbeyke Lâ Şerike Leke Lebbeyk. İnnel Hamdevenni'mete Leke Velmülk. Lâ Şerike Lek" (Buyur Allah'ım buyur! Buyur ki senin ortağın yok, emrine amadeyim buyur! Hamd sana, nimet senden ve mülk senin. Ortağın da yoktur senin.) Bu duayı, daha geliştirerek Türkçe olarak da tekrarladık: "Allah'ım, senin emrine itaat ve davetine icabet ettim. Bütün imanımla sana yöneldim ve sana teslim oldum. Yalnızca seni istiyorum. Sen, Rabbim olarak emret, ben de kulun olarak yerine getireyim. Allah'ım sen birsin ve teksin. Eşin ve benzerin yoktur. Mutlak olarak mülk senindir ve hiçbir ortağın yoktur. Allah'ım, hamd yalnızca sana mahsustur ve nimet de senindir. Allah'ım tekrar sana teslim oluyor ve inanıyorum ki, sen birsin, eşin ve benzerin yoktur."
Otobüste hoca cümleleri söylüyor, biz arkasından hep birlikte tekrarlıyorduk; önce Arapça, sonra Türkçe dualar ettik.
Mekke'ye girerken bir dua daha yapılıyor. Bu duayı, Eman Tur'un bizim için hazırladığı küçük kitapçıktan gene Türkçe olarak birlikte okuduk: "Allah'ım, davetine uyarak senin emniyetinde olan Mekke şehrine geldim. Burada huzur içinde ikamet ve ibadet etmemi, maddi ve manevi güzel nimetlerle rızıklanmamı nasip eyle. Allah'ım burası senin kendine Harem olarak tayin ettiğin, emin kıldığın ve yalnızca mümin kullarını davet ettiğin beldedir. Ben de senin kulunum. Uzak beldelerden pek çok günah ve kötü amellerle senin huzuruna geldim. Sana olan imanımdan dolayı, azabından korkarak. Beni affınla karşılamanı, rahmetinle bağışlamanı ve affedilmiş kulun olarak Harem'ine kabul edip, cennetine almanı istiyorum."