Bir yerde "Işık Süvarileri", bir başka yerde, Gülen'in defterini dürmeye yönelik "karanlık hesaplar"...
Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı Başkanı Harun Tokak'ın, "Işık Süvarileri" kitabında anlatılan, kendilerini iyiliğe, güzelliğe adamış insanların hikâyelerini okurken, Genelkurmay dehlizlerinde hazırlanan karanlık projeleri, bir kere daha üzüntü ve isyanla hatırladım. Kim bu Işık Süvarileri? Tokak, kitabında onları anlatıyor:
Kiev'de boz bulanık bir hava. Kırgız Derneği'nin kapısında, bir Kırgız gencinin güzel bir Türkçe'yle 'Hoş geldiniz' deyişi ısıtıyor içimizi. Dünyaca ünlü yazar Cengiz Aytmatov'un anma günü. Saçlarını ortadan iki yana ayırmış, bir Bozkır yiğidi tatlı bir Türkçe'yle konuşuyor bizimle. Issık Göl'deki Türk lisesinde okuduğunu öğreniyoruz. 'Okulundan memnun muydun?' diye soruyoruz. Şöyle cevap veriyor: 'Bize o okul, sonsuz bir hayatın, hazansız bir baharın kapılarını açtı, nasıl memnun olmam... Ölümden çok korkuyordum, her doğan gün, her batan güneş bir şeyler alıp götürüyordu benden. Türk okulundaki öğretmenlerimiz çok iyi insanlardı; yüreği merhamet dolu birer ağabey gibiydiler. Bir gün bir öğretmenimiz, bir sohbet sırasında, ölüm yokluk ve son değil, kabir de kör bir kuyu değil; öldükten sonra yeniden dirileceğiz; kabrin arkasında ebedi bir hayat bizi bekliyor dedi. Öğretmenimizin sözleri, ruhumu yıllarca kasıp kavuran fırtınayı dindirmişti. Biz bu okullara çok şey borçluyuz.'

***
Cengiz Aytmatov, bir kitabında, babasının geleceğinden umudunu kesince, 'Babaaa' diyerek bütün umutlarını Issık Göl'de boşaltan Adsız Oğlan'ın hikâyesini anlatmıştı. Dünyanın dört bir yanında açılan Türk liselerinde, Issık Göl'de kaybolan Adsız Oğlanlar, yeniden hayata kazandırılıyor. Bozkır'a ışık düşüren okulların gül bahçesinde, binlerce çocuğun sesi, Tanrı dağlarında neşeyle yankılanıyor...
(Işık Süvarileri-Ufuk Çizgisi Yayını- Tel: 0212/ 232 17 51)