İspanya'ya hiç gitmemiş olanlar bile Katalanlar ile Madridliler arasındaki rekabeti bilir. Çünkü Katalanlar, İspanya'ya hükmeden Madrid'den bağımsızlıklarını almak için mücadele etmişlerdir.
Placido Domingo Madridlidir ve Jose Carreras Katalan'dır.
Politik sebeblerle, 1984'te, Carreras ve Domingo birbirlerine düşman oldular. Birinin katıldığı konsere, diğeri bütün ısrarlara rağmen iştirak etmedi.
1987'de Carreras, rakibi Placido Domingo'dan daha acımasız bir düşmanla karşılaştı. Korkunç bir teşhis ile alt üst olmuştu: Kan kanseri... Çalışamıyordu, tedavilerin yüksek maliyeti, maddi durumunu güçleştirmişti. Parası bittiği zaman, Madrid'de, tek amacı kan kanseri hastaları için tedavi desteği sağlamak olan bir vakıf keşfetti. "HERMOSA" vakfının desteği sayesinde Carreras hastalığı yendi ve şarkı söylemeye geri döndü.
Kendisini hayata kavuşturan vakfın belgelerini incelerken, başkanının Placido Domingo olduğunu öğrendi. Daha sonra, Domingo'nun, bu organizasyonu, sadece tedavisine yardımcı olmak için kurduğunu, ama kendisinin, "düşmanından" yardım kabul etmeyebileceği ihtimali karşısında, isminin gizli kalmasını istediğini keşfetti.
Ancak, bu hikâyenin en dokunaklı bölümü onların karşılaşmasıdır...
Placido'nun Madrid'deki konserlerinden birinde, Carreras konseri bölüp, alçakgönüllü bir şekilde dizlerinin üzerine çöktü, ondan bağışlanmayı istedi ve seyircilerin önünde teşekkür etti.
Placido'yla Carreras kucaklaştılar. Böylece, büyük dostluklarının başlangıcını mühürlediler.
Placido Domingo ile yapılan bir röportajda, muhabir ona, neden "HERMOSA VAKFI"nı kurduğunu sordu. Hem düşmanı, hem rakibi olan bir sanatçıya niçin yardım etmişti? Domingo'nun cevabı kısa ve kesindi: "Onun gibi bir sesi kaybedemezdik..."
(Ali Gülyurt'a teşekkürler)