Ergenekon davası kapsamında çok farklı bilgilere ulaşılıyor ama aramalarda ortaya çıkan belgelerin çoğu, şüpheliler tarafından reddediliyor; "Bu konuda bizim bilgimiz yok" cevabını veriyorlar. Meselâ, İbrahim Şahin'in ve Yarbay Mustafa Dönmez'in evinde, krokiler ele geçirildi; buna dayanarak silâhlar bulundu. İşçi Partisi'nin merkezinde "Karargâh Evleri" ile ilgili vesikalara ulaşıldı. Eski Genelkurmay Başkanı İsmail Hakkı Karadayı'nın "Bu işi bir tek şey, Silâhlı Kuvvetler temizler artık. Eğer seçimlerde de başarılı olunmazsa Silâhlı Kuvvetler'in bunu halletmesi lâzım" şeklindeki cümleleri, haber sitelerine yansıdı. Daha önce hepimizin bildiği gibi, Özden Örnek'in günlükleri, uzun uzun Nokta dergisinde yayınlanmıştı. Son olarak da, emekli Tümgeneral Genelkurmay Adli Müşaviri Erdal Şenel'in evinde bir CD ele geçti. Bu CD'de, Türk Silâhlı Kuvvetleri'ne ait "gizli" ibareli bir Andıç'ın yanı sıra, "Siyasal İslâm'la Mücadele ve Karanlık Savaş Konsepti" adlı metinler ve konuşmalar yer alıyordu.
Şüphelilerin tümü, belgelerden haberdar olmadıklarını söylüyor. Peki, o zaman, İbrahim Şahin'in ya da Yarbay Mustafa Dönmez'in evinde çıkan gömülü silâhlarla ilgili krokiler neyin nesi? Onları kim, gizlice eve saklamış? "İşçi Partisi ve bazı Aleviler, bazı TSK mensupları, bazı memurlar tarafından oluşturulan, emperyalistler ve cumhuriyet karşıtlarıyla mücadele amacını taşıdığı söylenen" Karargâh Evleri hayal mi? Eski Genelkurmay Başkanı Karadayı, gerçekten Silâhlı Kuvvetler'in siyasete müdahalesini doğru bulmuyorsa, niçin, 28 Şubat dönemindeki Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, Refahyol hükûmeti devrildikten sonra rahat bir nefes aldığını, "Ordunun Nizamiye'nin kapısından döndüğünü" söylemişti? Peki, Abdullah Gül cumhurbaşkanı seçilmesin diye yayınlanan 27 Nisan e-muhtırası da mı hayaldi?