Sevgili okuyucular, 'bir kısım' aydınımızda tedavisi kabil olmayan bir 'aşağılık kompleksi' vardır. Bunlar, Türk Milleti'nin ve Türkler'in aleyhinde olmayı marifet sayarlar. Onlara göre, bizim milletimiz, medeniyetten uzak, kültürünü başkalarından almış, câhil, barbar, vahşî ve zâlim bir millettir. Batılı müsteşriklerin ve peşin hükümlü Haçlı tâifesinin dahi Türkler aleyhinde söylemediklerini, bu sözde aydınlar, dağarcıklarındaki yalan yanlış tarih kırıntılarıyla mazoşistçe yazıp çizmekten kendilerini alamazlar. Bu mazlum fakat şerefli millete ne kadar sövüp sayarlarsa, o kadar kazandıklarını ve 'aydın' kabul edildiklerini zannederler.
Ermenileri nasıl kestiğimizi(!) ballandıra ballandıra anlatmaya bayılırlar. 'Ben Türküm' diyen milyonları ırkçılıkla itham ederek; eli kanlı ırkçı-bölücü teröristlere arka çıkarlar...

***
Yaşadığımız günler Balkan mezaliminin ve soykırımının 100. yıldönümü... 1912 Ekimi'nde 1. Balkan Savaşı başladı ve Balkan devletlerinin orduları İstanbul önlerine kadar gelebildiler. Rumeli'de on yıllık kısa bir dönemde en az 7 milyon Türk, soykırıma uğratılarak vahşîce öldürüldüler ve zorla sürgüne tâbi tutuldular. Balkan Faciası, son yüzyılda vuku bulan en büyük insanlık felâketidir.
Şimdi sorarım size; 1915'ten sonra soykırıma uğrayan 1,5 milyondan fazla Müslüman Türk'ü ağızlarına dahi almadan, Ermeni tehcirini mübalağa ederek Taşnak, Hınçak ve Ermeni diyasporası edasıyla Türk Milleti'ne saldıranlar; Irkçı-Bölücü terörist Kürtçüler için mersiye yazanlar, acaba Balkan Faciası hakkında tek satır kalem oynatmışlar mıdır?!...
***
Bazılar 'Rumeli' sözünü anlamaz, Rumeli'nin Yunanlılarla ilgili olduğunu sanırlar. Halbuki, burada kastedilen 'Roma İmparatorluğu'dur. Osmanlı padişahları, kendilerini hem İslâm Halifesi, hem Türk Hakanı, hem de Roma İmparatoru kabul etmişlerdir. Esasen, şimdiki Yunan halkının eski Yunan ve Roma medeniyetleri ile pek ilgisi yoktur.
Rumeli, en az Anadolu kadar Türklerin 'Anayurdu'dur. Atayurt Orta Asya'dan gelen alperenlerin hedefi hep Rumeli/ Balkanlar olmuştur. Osmanlı, henüz İstanbul'u fethetmeden ve Anadolu'nun yarısından çoğunu almadan Balkanlar'da fütûhata başlamıştır. Orhan Gazi'nin şehzadesi Süleyman Paşa 1350'li yıllarda Rumeli'de hızla fütûhata girişmiş ve Osmanlı'nın Rumeli toprakları, Murâdı Hüdâvendigâr devrinde Anadolu topraklarını geçmiştir.
Rumeli'de 550 yıldan fazla hüküm sürdük. Bu bereketli topraklara birbirinden güzel eserler ile Türk-İslâm mührünü vurduk.
***
Biz Rumeli'yi, 27 Nisan 1909'da, Abdülhamid Hân'ın İttihatçı Çete tarafından tahttan indirilişiyle fiilen kaybettik. O tarihte Osmanlı İmparatorluğu henüz 6 milyon km²'lik bir yüzölçümüne sahipti. Beceriksiz, militarist ve darbeci İttihatçılar, koskoca İmparatorluğu 5 yılda çökmenin eşiğine getirdiler.
Prof. Dr. Ahmet Halaçoğlu Balkan savaşlarını anlatırken tarihçi İlhan Bardakçı'nın şu satırlarını naklediyor: 'Kimsenin dört eski vilâyet ve ilçemiz karşısında yenileceğimizi ummadığı bir savaşta, biz 40 gün içinde Rumeli'mize ebediyyen veda ediyorduk. Zira her askerî birlik, birbirine hasım ve ayrı bir partinin mensubu hâline gelmişti(...) Artık sınırlarımız Edirne'de noktalanmıştı. O güzelim fütûhat devrinden bize kala kala, Tuna yalılarının hayalleri, buruk ve hasret dolu Rumeli türküleri ve tek bir döşeğini ya da pekmez güğümünü sırtlamış ve kucaklamış, Trakya çamuru içinde ağlamayı bile unutmuş göçmen kafileleri kalmıştı.'
Rumeli'yi kaybedişimizin 100. yıldönümünde, orduyu darbelerle siyasete bulaştıranların alması gereken çok önemli dersler vardır.