Sev gi kavramı üzerine, çok konuşuyoruz ama sanıyorum karşılığını az veriyoruz.
Bu nedenle günümüzde hala anlamını ve tazeliğini koruyan Erich Fromm'un ünlü "Sevme Sanatı" adlı kitabından, küçük bölümler aktarayım:
"Ortak yaşamın aksine, olgun sevgi, insanın kendi bütünlüğünü ve bireyselliğini koruduğu bir birleşmedir. Sevgi insanda aktif bir güçtür; insanı çevresindeki insanlardan ayıran, duvarları yıkan bir güç, insanı diğer insanlarla birleştiren bir güçtür.
"Sevgi, insanın ayrılık ve yalnızlık duygusundan kurtulmasına yardım eder ve yine de kendisi olarak kalmasına, bütünlüğünü korumasına olanak tanır. Sevgide iki ayrı varlığın bir olması, yine de iki ayrı varlık olarak kalabilmeleri karşıtlığı vardır."
"Sevgi yalnız belli bir insana bağlılık değildir; bir tutumdur; kişinin yalnız bir sevgi nesnesine değil, gösteren bir kişilik yapısıdır. Kişi yalnız bir tek insanı seviyor, başka her şeye karşı ilgisiz kalıyorsa, sevgisi sevgi değil, birlikte-yaşamaya bağlılık ya da yaygınlaştırılmış bir bencilliktir."bütünüyle dünyaya bağlılığını