1999 depremi, İstanbul'daki 54 değil, 57 okulu bazı incelemelere göre "orta", bazılarına göre ise "ağır hasarlı" hale getirdi. Bu okulların ya yıkılması ya da çok ciddi bir statik desteklemeden geçirilmesi gerekiyordu. Depremin üzerinden tam beş yıl geçti ama, bu okullar ne yıkıldı, ne de ciddi bir biçimde desteklendi. Sadece çatlakları sıvandı ve duvarları yeniden boyandı. Bilimsel bulgular, deprem fayına en yakın mesafede ve zemini çürük bölgelerde bulunan bu okulların yeni ve muhtemel bir depremde en çok zarar göreceklerine ve külliyen yıkılacaklarına işaret ediyordu.
Okullar artık açıldı. Önümüz kış. Tahliyesi ve yıkılması gereken 54 okulda okuyan yaklaşık 20 bin öğrenciye bu saatten sonra nasıl okul bulunacak? Ya da dersler devam ederken bu öğrenciler diğer okullara nasıl dağıtılacak? Yeni okullarına ulaşım imkanı ve kolaylığı nasıl sağlanacak? Değerli meslektaşım İstanbul Milli Eğitim Müdürü, beş yılı aşkın bir süre bu görevde olduğuna göre geçen üç aylık bu yaz tatilinde, her gün gündemde olan bu tehlikenin tedbirini neden almadı? 54 okulun müdürünü bir araya getirip de ilçe milli eğitim müdürlerinin koordinasyonunda bu öğrenciler, velilerinin de görüş ve tasvibi alınarak diğer okullara neden dağıtılmadı?
İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü'nde 21 yıl görev yapmış biri olarak bu durumu büyük bir kaygı ile izliyor ve bu soruları da üzülerek soruyorum. Ve meslektaşım İstanbul Milli Eğitim Müdürü'ne diyorum ki: "Olmadı Müdür Bey!"
Naci AKAY (İstanbul eski Milli Eğitim Müd.)