Laiklik anlayışı içinde hiçbir dine iltimas, yakınlık olamaz. Dinde reform yapmak, hurafelerden arındırmak da dinle devlet politikasını barıştırmaz. Tüm dinlerin önde gelen isimlerini bir toplantıda yan yana oturtmak da bir ilericilik olarak gösterilemez. İlerici-laik bir anlayışta bireylere insan kimliğiyle yaklaşılır, dini görüşler de yaklaşım farklılıklarına neden olmaz. Değişik dinlerden insanlarla aynı masada alkol alındığının belirtilmesi ilericilik değil, gericiliktir. Maalesef ülkemizde, hala İslam harici inanca mensup kişiler dinsiz olarak tanımlanabilirken; ateist insanlar da yağlı saçlı, alkolik, uyuşturucu ve fuhuş batağında gibi algılanmakta, hatta ateizmi teröristlikle aynı tutanlar bulunmaktadır. Faizin bir gerçek olduğunun henüz birkaç yıl önce kabullenildiği ve zamanında dinin istismar edildiği itiraf edilebilmektedir.
BAŞAR ERGUN KADIKÖY / İSTANBUL