Sanatçılar hassas olurlar... Nuri Sesigüzel'i "kırgın... İçine kapanmış... Üzgün" gördük.
"Hayırdır" dedik.
Dokunsak ağlayacak... Derdini anlattı ama... Ağlamamak için kendini zor tutarak:
Seneler önceydi... Belki 15 yıl geçti... Memleketimden aradılar... Şanlıurfa-Birecik'ten... Adımı bir caddeye vermişler.
Kalktım gittim... Vali, Kaymakam, Belediye Başkanı... Davullar zurnalar... Çok duygulandım.
Bir başka caddeye de Hocamızın adı verildi: Prof.Dr. Nevzat Yalçıntaş... Annesi Birecikli'dir.
Şimdi Hocamızın adını da, benim adımı da kaldırmışlar... Madem kaldıracaktınız, zamanında neden koydunuz?