Önce bir hususun altını çizelim: 1 Nisan 2009'un Türkiye'si "28 Mart 2009'un Türkiye'sinden daha rahat."
Siviliyle askeriyle, siyasetçisiyle yargısıyla, medyasıyla, sivil toplum kuruluşlarıyla herkes "daha sakin."
Konuyu "demokrasiye olan inanç daha da arttı" diye özetleyelim.

***
AK Parti neden "yüzde 50 hedefinden" bahsetti, anlamak mümkün değil.
Tayyip Bey ne diye "çıtayı çok yükseğe koydu?"
İktidar, bu seçimi niçin "genel seçim havasına" soktu?

***
"Doğrusu" şuydu... Ve şudur:
Yüzde 35'in üstü "AK Parti için başarıdır."
Ama iktidarın zirveleri "yüzde 50'lerden" dem vurunca...
29 Mart'ın yüzde 39'u "yenilgi gibi" algılandı.

***
1. 2007'nin yüzde 47'si AK Parti'nin "gerçek oyu" değildi.
2. Daha da açarsak... Yüzde 47 "hormonlu bir orandı."
3. Yüzde 47'de "Milli Görüş oyu" da vardı... "Cumhurbaşkanı seçemeyen Meclis'e kızgınlık" da vardı... "DYP-ANAP evlilik beceriksizliği" de vardı... "Askerin geceyarısı muhtırası" da vardı.

***
AK Parti seçim gecesi "sevinemediyse, bunun sebebi stratejik hata... Yüksek hedef hatası." AK Parti çıtayı yüzde 40'a oturtmalıydı... Artı, eksi bir puanla.
Ama bugün iktidar açısından asıl önemli olan "oy yüzdesi" de değil... Başka şeyler.
Örneğin:
AK Parti bazı "Batı'ya açılan pencerelerde... Özgül ağırlığı yüksek merkezlerde" ne durumda?
İstanbul-Ankara-İzmir-Antalya-Muğla gibi "gelişmişlikte üst sıralardaki" yerlerde.

***
Bir diğer konu:
Başbakan'ın "Türkiye partisiyiz" söylemi, AK Parti açısından "çok doğru."
Ama bu durum Türk siyaseti açısından "çok üzücü, çok düşündürücü."
Bir yere gidiyorsunuz, bakıyorsunuz "bölgenin kendine özgü partisi var."
Ve oralarda "başka hangi partiler var" diye arıyorsunuz.
"AK Parti'den gayrısı" yok.

***
"Öteki partiler" oralara gitmemekle:
1. Kendilerine zarar veriyorlar.
2. Ama en büyük zarar Türkiye'ye oluyor.