Cumartesi sabah saat 09.15.
Ankara'nın "tek yönlü" Mithatpaşa Caddesi'nden Sıhhiye'ye doğru iniyoruz.
Sağda yine "tek yönlü" Tuna Caddesi var.
Cadde "araç trafiğine" kapalı.
Zira Tuna Caddesi'nde "Büyük Birlik Partisi" var.

***

Sağ olsunlar, polisler bize yolu açıyorlar.
Tuna Caddesi az ileride bir sokakla kesişiyor.
Orada "ikinci kez" yol, araç trafiğine kapalı.
Yine "barajı" aşıyoruz.
Partiye ulaşıyoruz.

***

Cadde yorgun, sokak yorgun.
Apartmanlar yorgun.
Partinin önündeki "iki çadır" boş.
Sağda solda TV'lerin naklen yayın araçları.
Gazeteciler, polisler, partililer.
Duvarda "duamız seninle Başbuğ'um" yazısı.
Ortalığa sessizlik hâkim.

***

Ve herkes birbirine "başsağlığı" diliyor.
Tuna Caddesi esnafı "üzgün mü üzgün."
Yazıcıoğlu'nu "öve öve bitiremiyorlar."
- Helikopteri düştü, bütün siyasetçiler kedere boğuluverdi.
- Üzülenin, ağlayanın, dua edenin haddi hesabı yok.
- Muhsin Yazıcıoğlu'nun böylesine sevilmesinin sebebi ne?

***

1. Özgüven... Kendine güveni tamdı.
2. Kolay mı Başbuğ Türkeş'e kafa tutmak... Karşısında parti kurmak... Ve o partiyi yıllarca yaşatmak.
3. Ama kan davası gütmedi... Türkeş'ten hep saygıyla bahsetti.
4. Sivas-Şarkışla'nın Elmalı köyünden çıktığını hiç unutmadı... Kimseye tepeden bakmadı.
5. Çağrıldığı her yere gitti... Düğüne derneğe... Türkiye'nin her yerinde, Sivas'la ilgili her etkinliğe... Sünnete, cenazeye.
6. Vizyonu ve başlangıçtan bugüne kopmayan çekirdek kadrosu vardı.
7. İddialıydı, inançlıydı, cesurdu ama kavgacı değildi.
8. Ve son zamanlarda partisi yeni açılımlar içindeydi.

***

Muhsin Yazıcıoğlu'nun "hemşehrisi" Âşık Veysel ne demiş:
"Var mıdır dünyada gelip de kalan,
Gülüp baştan başa muradın alan,
Muradı maksudu hepisi yalan,
Ölümü dünyada hakikat gördüm."