Hiç kimse Aziz Yıldırım'ın böyle tesisler yapacağını düşünemezdi. Çünkü böyle bir vizyonu yoktu. Ama gelin görün ki, ilk üç yılda çok kötü neticeler sonucunda, stadın yapılmasına karar verdi. Taraftara başarı sunamıyordu ama tesislerle herkesin gönlünü kazanma yoluna gitti. Gelinen nokta, yapılan çok büyük yenilikler Aziz Yıldırım'ı tek adam haline getirdi. Çok kötü biten sezon sonunda, benimle ve Şadan Kalkavan'la çalışmak istediğini söyledi. Ben kendisiyle yedi senedir dargındım. Beni onunla Şadan Ağabey barıştırdı. Ama ben Büyük Kulüp'te Şadan Ağabey'e "Senin bu tarz bir insanla çalışman çok zordur" dedim. Çünkü Aziz Yıldırım hiçbir zaman için fikirlerini, düşüncelerini paylaşmaz. Her şeyi kendi yapmak ister. Bilse de bilmese de... Ve bir yıl çalıştık. Oğuz Çetin ve Mustafa Denizli'nin göreve gelmesi için onları ikna ettim. Zaman beni haklı çıkardı. Şadan Ağabey, Aziz Başkan'la anlaşamadı. Sezonu tamamlamayı bekledik ve takım şampiyon olduktan sonra istifa ettik. Gördüğüm şuydu: Yıldırım, bir teknik direktörün başarısını kendisine mal etmek istiyordu. Ondan başka kimsenin başarılı olmasını kabullenmiyordu. Nitekim şampiyon yapmasına rağmen Mustafa ile yollarını ayırdı. Yapılan tesisler Yıldırım'a karşı ilk başlarda menfi olan düşüncelerimin yavaş yavaş silinmesine neden oluyor. Benim gönlüm ister ki Yıldırım herkesi kucaklasın, sevsin, herkese selam versin. Çünkü Fenerbahçelilik kimsenin tekelinde olamaz. Fenerbahçe herkesindir.