Kamuya mal olmuş kişilerin öznesi olduğu intiharlar elbette ki haber değeri taşımakta. Şüphe yok, ama dünyada aile ve dostların acısına özen gösteren (yani 'bu bizim yakınlarımıza olsa bu haberi nasıl verirdik' sorusunu sormadan geçmeyen) gazeteciler için önemli kurallar var. Bir de, intiharların - özellikle 'rol model' türü kişileri izleyenler için - kopya edilmesini önlemek için habere alınmaması gereken ayrıntılar da var.
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti'nin (TGC) Hak ve Sorumluluklar Bildirgesi'ndeki maddeyi dikkatimize sunalım:
'İntihar olayları hakkında haber çerçevesini aşan ve okuyucu veya izleyiciyi etki altında bırakacak nitelikte ve genişlikte yayın yapılmamalıdır. Olayı gösteren fotoğraf, resim veya film yayınlanmamalıdır.'
Yat Tersanesi sahibi Hayati Kamhi'nin intiharı ailesi ve yakınları için büyük bir şok oldu. Haberin önemi, SABAH'ın 5 Haziran tarihli sayısında baş sayfadan verilmesinden, iç sayfalarda geniş biçimde işlenmesinden de anlaşılmaktaydı.
Ama, daha önce bu köşede riayet edilmeyen bir ilke olarak gündeme sık sık getirilen bir dikkatsizlik yine göze çarpmaktaydı. Olayın nasıl olduğu anlatılırken, Kamhi'nin nasıl intihar ettiği yine ayrıntılarla anlatılmıştı.
Oysa, meşhur veya değil, bir kişinin intihar etmiş olması ve neden bunu yaptığı, nasıl intihar ettiğinden çok daha önemlidir.
Daha ötesi, nasıl intihar ettiği, haberlere asla konmaması gereken bir unsurdur. Bu sadece ölen yakınlarının matemi ve 'özel'i açısından önem taşımaz; dünya medya araştırmalarından intihar haberlerinin 'bulaşıcı etkisi' açısından da bir sorumluluk gerektirir.
Gazeteler, ruhsal sağlığı kırılgan, intihara eğilimli kişilerin bu yöntemlerden ilham almasına aracılık etmemelidir.
SABAH'ın 6 Haziran sayısında 'devam' niteliğindeki küçük haber de bu hatanın sürdüğünü gösteriyordu. Adli Tıp 'intihar' dedi başlıklı bu haberde, otopsi raporundan yola çıkılarak, intiharın teyiti anlatılmakta, ama yine gereksiz biçimde birçok ayrıntıya yer verilmekteydi.
Adli Tıp'ın teyit haberi aslında bir cümlelik. Ama asıl haber, teyit etmemesi olurdu; işte o zaman - belki - o raporun ayrıntılarını vermek gerekli mi değil mi, tartışması önem kazanırdı.
Görüldüğü gibi, gazetecilik kolay iş değil. Her olay kendi tartışmalarını beraberinde getiriyor. Tabii, kurallara uymak esas olduğu sürece.
