Haberi SABAH Ankara muhabirlerinden Olcay Aydilek kaleme almış.
"Haberimin arkasındayım" diyor:
"Ankara'da pek çok muhabir ve köşe yazarı, bu brifingin perde arkasını almak için yoğun çaba harcadı. Haber, çoğu zaman yoğun emekle yoğrularak ortaya çıkarılır. Bazen de ülkenin gündemini sarsacak bir haber, tesadüf sonucu gazetecinin önüne düşer. Ulaştırma ve enerji sektörüne bakan bir muhabir, alanı dışında gündemdeki bir konuyla ilgili haber yazamaz mı?
Haberi, kamuoyuna tarafsız biçimde sundum. Bir başka konuya daha dikkat çekmek istiyorum. Bu 'büyük' olduğunu iddia eden gazeteden de beklenen asgari bir ölçüttür. Bu çerçevede, hangi hesapla olursa olsun gazetecilik yönünden başarılı bir haberi alkışlamak yerine muhabiri ve emeğini göz ardı ederek 'yandaş medya' suçlamasıyla ortaya çıkmak, 'haberin servis edildiği' izlenimi yaratmak, İletişim Fakültesi'nde okutulacak 'örnek olay' olarak şimdiden basın tarihindeki yerini almıştır. Gazetecilik yaşamım boyunca hiçbir haber, bana servis edilmedi ya da elime tutuşturulmadı. Tesadüf de olsa önüme gelen haberi de hiçbir zaman görmemezlikten gelmedim. Son bir konu da haberin kaynağının sorgulanmasıdır. Haberin kaynağını gizlemek, gazeteciliğin 'abc'sidir. Muhabiri, takip ettiği alanla ilişkilendirip, haberin kaynağını 'adreslendirmeye' çalışmak bu ilkeye darbe vurmaktır."
Görüldüğü gibi, Aydilek, haber kaynağının ve haberinin doğru veriler aktardığı konusunda kararlı ve ısrarlı.
Kaynağının kimliğini de "gözü gibi koruyor". Kimseye söylememiş.
Editörlerine bile.
Tavır ve uygulamayı tasvip etmek mümkün değil. Neden?
Bu noktada uluslararası tecrübeye dayanarak altı çizilecek biriki nokta var.
"Kimliği saklı kaynaklar" dayanaklı haberlerin manipülasyon (yönlendirme) veya düpedüz hayal ürünü, yapay haber üretme riski taşıdığı, başta New York Times veya USA Today gibi gazetelerde ortaya çıkalıberi, birçok gazete bu "gizli kaynak" meselesinde denetimi sıkılaştırdı.
New York Times ve Washington Post'ta, İngiltere'de Guardian ve Daily Telegraph gibi gazeteler artık, "eğer haberci önemli bilgileri mutlaka kimliği saklı kaynaklara dayalı olarak verecekse, onun kimliğini en az bir editöre vermek ve onun "olur"unu almak zorunda.
Bu hem sağlıklı haber değeri yargısı hem de sorumluluğun paylaşımı açısından gerekli.
SABAH'ta da bu uygulama sistematik olmalı. Ayrıca, haberde kaynağın neden "kimliğinin saklandığı" da okura elden geldiğince anlatılmalı.
Bu, gazeteye güven duygusunu artırır.