Galiba değişime uyum göstermek ve yenilikleri kabul etmek yetmiyor.
Bir de sahip olduğunuz eski bilgilerle, değişimin getirdiği yeni bilgilerin uyumu meselesi var...
Bu durumun yansımalarını bürokraside görmez miyiz?
Örneğin resmi yazışmalarda bilgisayara geçilir ve belgeler bilgisayar belleğinde saklanır. Ama bu arada eski yöntemle aynı belgeler kâğıtlara da yazılır ve bunlar da arşiv raflarına yerleştirilir.
Köyden kente göç eden insanların kent yaşamına uyumlarında da görülmez mi eski bilgilerle yeni koşulların çatışması?

Artık kağnı yok
Bir kağnı ile kırsal kesimde ilerlerken, sağa ya da sola sapacağınız zaman bunu diğer kağnı sürücülerine, kolunuzu sağa ya da sola açarak işaret etmenize gerek yoktur.
Aynı şekilde kağnıyı durdurma istediğinizde fren mesafesini hesaplamanız da gerekmez.
Ama bir otoyolda direksiyonuna geçtiğiniz 2 tonluk bir aracı saatte 100 kilometre hızla sürerken, şerit değiştireceğiniz, sağa sola sapacağınız zaman veya frene basacağınız zaman kağnı kullanırken edindiğiniz alışkanlıklarla davranırsanız, bir anda "Trafik canavarı" oluverirsiniz.
Siyasette de durum böyle değil mi?
Suriye'nin Beşar Esad'ının babası Hafız Esad ülkesini yönetir ve halkına zulmederken, dünyada Soğuk Savaş dengeleri vardı.

Dünya çok değişti
Sırtını Sovyetler Birliği'ne dayadığı için, kimse Hafız Esad'a "Ne yapıyorsun" diyemezdi... Bu durum Ortadoğu dengeleri içinde bir Sovyet meselesi ve dolayısıyla "Suriye'nin iç işi" olarak görülür ve sadece seyredilirdi.
Ama bugünkü dünyada Beşar Esad babası gibi davrandığı zaman, durum çok farklı oluyor.
Beyinleri eski bilgilerle dolu Baas kadroları ve Esad ailesinin oluşturduğu iktidar çemberi, elbet yeni dünyanın koşullarını da izlemekteler.
Ama yeniyi gözlemlerken eski bilgilerden arınıp, yeniyi kabullenmek pek kolay değil.

Sancılı bir süreç
Bu süreci daha önce trajik biçimde yaşayan Çavuşesku'nun, Saddam'ın veya Kaddafi'nin sonlarını da, böylece görmezden gelmiş oluyorlar.
Bizde de "Kürt Realitesi"ne ilişkin kalıcı, demokratik ve özgürlükçü çözümler aranırken, buna eski tarz Türk milliyetçiliğinin çözümleri ile karşı çıkılırsa, yeni dünyanın ve yeni Ortadoğu'nun gerçekleri görmezden gelinmiş olmaz mı?
Sonuçta eski bilgileri ile seçim kazanmış AK Parti'yi kapatabileceğini düşünen
"Bürokratik oligarşi", şimdi BDP'ye bile tahammül etmeyi veya Öcalan ile diyaloga girilebileceğini de öğrenmek durumunda değil mi?
Ne var ki eski bilgileri yenileme süreçleri genellikle sancılı oluyor.