Cumhuriyet Bayramı kutlamalarında cırtlak, cartlak sesler de çıkmış ne gam?
Ben MEF Okullarının davetlisi olarak 29 Ekim Törenlerini izledim ve böyle dedim içimden. Orada hazırlık okuyan bebelerden, lisenin son sınıfına kadar gelmiş çocuklarımızın coşkusunu, heyecanını, Atatürk ve Cumhuriyet sevgisini, gözlerindeki ışığı gördüm ki top atsan yıkılmazlar evvel Allah.

Kıvancın gözyaşları
Mustafa Kemal'in Sarı Zeybek oyununa olan tutkusunu, musikiye olan ilgisini, kadın erkek eşitliğine, çağdaşlığa, aydınlığa olan sevdasını harika kompozisyonlar, dramalar, skeçler ve oyunlarla anlattı o evlatlar bize. Başta okulların kurucusu ve eğitimci İbrahim Arıkan olmak üzere, tüm yöneticilere ve velilere baktım. Hepsi de gözyaşları, sevinç ve kıvanç gözyaşları içinde seyrediyorlardı çocukları.

İlelebet yaşayacak
Elbette bu sadece benim gördüğümdü. Memleket dahilindeki her yerde daha nice yavrumuz, akranları, aileleri, öğretmenleriyle bu muhteşem tablonun benzerlerini yaratıyorlardı.
"Diğerlerine" gelince, önemi mühimsiz onların. Onlardan duyulan çakalların uluma sesidir.
İtler ürürken yürüyen kervanın yolu daha nice on yıllar, hatta ilelebet açıktır...