Feryatlarına üzülmemek mümkün değil. Hele öğrencilik yıllarımızı hatırlayınca neler çektiklerini, sıkıntılarını daha rahat anlıyor insan. Hangimizin öğrenim hayatında duraklama devirleri, geri gidişler olmadı ki. İşte o feryat çığlığı:
"Savaş Abi. Bizler 4 yıldır öğrenci affı bekliyoruz. 4 yıldır öğrenci affı çıkmadı ama kimlere kimlere af çıktı. Zararımız kendimize, ailelerimize ve en önemlisi devletimizin ekonomisine; hırsızlık yapmadık, adam öldürmedik, terör yapmadık.

Kulak verin
Bu halimizle ne kendimize ne de bir başkasına faydamız var. Sesimize kulak verin! Bundan önce çıkan 9 afta binlerce genç okullarını bitirdi, ülkemizin ekonomisine faydalı oldu. Bizim beklediğimiz öğrenci affı ise YÖK tartışmaları ve türban meselesi arasında göz ardı edildi. Bundan önce çıkan aflarda türbanlı öğrenciler de sınavlara başvurdu, ancak ya perukla ya da türbanlarını açarak sınavlara girdiler. Yani öğrenci affı bir türban affı değildir. Bizler 65 bin civarında sadece af bekleyen öğrenci gençleriz. Biz tüketici olmaktan, toplum içinde parazit olarak yaşamaktan kurtulmak istiyoruz."
Kubilay Özdemir...