İki çift gittik geçenlerde. Allah için manzarası güzel: Topkapı Sarayı, Galata Köprüsü, Eminönü, Haliç...
Geri kalan hiçbir şey vasatı aşamadı.
Ya lezzeti sıradandı ya da sunumu.
Elemanlar zayıf. "Domatesi salataya koyma, ayrı getir" dedik, dörde bölünmüş olarak geldi. Evde bile o şekilde yemiyoruz. Sürüyle buna benzer kırık not.
Ama sohbet zevkliydi. Canımızı sıkmadık. Azar azar birer kadeh konulmuş şarap, kaşla göz arasında yok olana kadar...
Şöyleymiş de, böyleymiş de... Belli ki ya şaşırdı, başka masaya da servis etti ya da şişe bitti sanıp mutfağa götürdü.
Özür dilense, ne bileyim, mesela grappa filan ikram edilse, önemsemeyeceğiz. Ama yok, nezaket yerine tuhaf bir inat...
Bir sürü arkadaşıma anlattım. Sinir ucuna dokunmuş gibi sürüyle olumsuz anı dinledim. İnternete baktım. Birileri gazlayıp duruyor. Belli ki medyada tanıdıkları var.
Bizimkisi ilk ve son oldu. Risk almayı seven deneyebilir.