ATTİLA İlhan ile ilgili anılarımı anlatırken, lisedeyken 'Cinayet Saati' adlı şiirini sıranın üstüne çakıyla kazıdığımı söylemiştim. Mesleği öğretmenlik olan bir okurumuz kızmış: "Böyle bir şeyi nasıl yazarsınız, gençlere kötü örnek oluyorsunuz" diyor.
Önce bir düzeltme yapayım: Hafızamı tekrar yokladım, çakıyla değil tükenmez kalemle yazmıştım. Zaten çakıyla böyle bir şeyi yapmak çok zor, kelimeler anlaşılmaz.
Gelelim işin 'kötü örnek' tarafına... Hiç merak etmeyin: Ben bu anımı yazdım diye öğrenciler galeyana gelip sıraların canına okumazlar. 'Örnek alma' mekanizması öyle çalışmaz. Gençler benim gibi bir 'amca'dan değil, en çok birbirlerinden etkilenir. Mesela siz hiç medyada "Liseli kızlar okul çıkışında eteklerini yukarı çekip minileştirsinler" diyen birini duydunuz mu? Hayır! Ama birçoğunun böyle yaptığına şahit oluyoruz.
Öğretmen okurumuzun bunu benden daha iyi bilmesi gerekirdi.