Pazartesi günü Avusturya'nın Hırvatistan ödününü kopardıktan sonra Türkiye konusunda geri adım attığını öğrendiğimde rahatladım.
İş bitmişti. 3 Ekim Türkiye için yeni bir dönemin başlangıcı olacaktı. Avrupa Birliği'ne tam üyelik müzakereleri başlıyordu. Bunun anlamı büyüktü.
Dün burada yer alan, ' Güzel bir gün' başlıklı ' sevinç' yazısını sayfaya gönderip keyifle TV'nin başına oturdum.
Derken Başbakanlık Sözcüsü Akif Beki'nin 'Henüz mutabakat yok, görüşmeler sürüyor' açıklaması gelmez mi? Kanım dondu!
AB ile Ankara'nın anlaşacağından en küçük bir kuşkum yoktu. İyi de ne zaman? Bir iki saat içinde mi; yoksa ileri bir tarihte mi? Yazıyı değiştireyim mi, olduğu gibi kalsın mı? İşte tam bu sırada ekranlarda bir alt yazı belirdi. Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Yener Karahanoğlu, Deniz Harp Okulu 2005-2006 Eğitim ve Öğretim Yılı Töreni'nde bir konuşma yapmıştı. Şöyle diyordu: " AB ile tokalaştıktan sonra parmaklarımızı saymak mecburiyetinde kalacağımızı zannediyorum. "
Düşünsenize: Bir yanda 'Mutabakat yok, görüşmeler sürüyor' yazısı... Hemen ardından komutanın AB karşıtı demeci... Hani TSK, Türkiye'nin AB'ye üye olmasından yanaydı? Böyle bir günde, böyle bir demeç verilir mi? Bizim silahlı kuvvetler genellikle ' söz birliği' eder. Farklı seslerin çıkmasına pek izin verilmez. Komutanlar toplanır, tartışır, bir karara varır, ondan sonra da askere has bir disiplinle bu karar dillendirilir ve uygulanır.
Deniz Kuvvetleri Komutanlığı gibi önemli bir mevkide bulunan Karahanoğlu'nun bu açıklaması, AB konusunda TSK'da tam bir mutabakat olmadığını gösteriyor.
Neyse... Daha sonra Dışişleri Bakanı Gül, Ata uçağına bindi de rahatladık.