Galatasaray'ın Süper Kupa'yı kazanması, temelinde geçen yıl Fenerbahçe'ye karşı yakaladığı psikolojik üstünlüğün göstergesidir. Engin'in oyundan atılışına kadar sahada pozisyon ve kalite anlamında Galatasaray, Fenerbahçe'nin önündeydi. Top rakibe geçtiği zaman tüm Galatasaraylı oyuncular geriye gelip pozisyon alıyor, topu kaptıktan sonra da hızla hücuma çıkmayı hedefliyordu.
Özellikle Umut-Elmander ikilisinin önde yaptığı pres, Fenerbahçe savunmasının topu kullanmasına izin vermediği gibi hata yapmasına sebep oluyordu. İlk yarıdaki oyun kalitesi ve pozisyon üstünlüğüne baktığımızda Galatasaray'ın çok farklı bir skor yakalaması gerekyordu. Ama Elmander ve Umut'un kolay atması gereken pozisyonlarda vuruş beceriksizliğine düşmesi, golü bulma konusunda hayal kırıklığı yarattı. Engin'in atılışı sırasında skor 2-2 idi, oyuna Krasiç girmişti. Herkes Fenerbahçe'nin maçı alıp götüreceğini düşünüyordu. Ancak Galatasaray'ın fizik kalitesi buna izin vermedi. Mükemmel alan savunması yaptılar. Kanatları iyi kapattılar ve hücuma hızlı çıkıp pozisyon ürettiler. Galatasaray'ın geçen sene rakip defans arkasına koşu yapan oyuncuları yoktu. Bu sene Umut- Burak ikilisi bu koşularla Galatasaray'a çok pozisyon kazandıracakları gibi Selçuk'la da daha çok ön plana çıkacaklar. Umut'un attığı iki golün asistini yapan Selçuk, bu ikiliyi yakından tanıyor, ne yapacaklarını çok iyi biliyor.

G.Saray'a fren
Hamit Altıntop sağ tarafta oynadığı sürece verimli olamıyor ama orta alana geçip topu kullanmaya başladığında özgüvenine kavuşup etkili bindirmeler yapıyor. Fatih hocanın, Hamit'i verimli olacağı bölgede kullanması gerekiyor. Melo gelince Selçuk çok rahatlayacak, savunma da rahat nefes alacaktır.
G.Saray seyircisi F.Bahçe maçlarında takım öne geçtikten sonra sevinirken ölçüyü kaçırıyor. Umut'un gollerinde sahaya attıkları meşalelerle G.Saray'ı frenlerken F.Bahçe'nin toparlanmasını sağladılar. Seyirci sevinmekte haklı ama sevinmenin de sınırı olmalı!