Eğer Olcan ikinci yarıda girdiği iki net gol pozisyonundan yararlanabilse ya da Henrique'nin direkten dönen topu golle sonuçlansa Trabzonspor, Şükrü Saracoğlu sahasında 14 yıldır süregelen galibiyet hasretine son verecekti. Bana göre de ikinci yarıdaki oyunuyla galibiyeti hak eden taraf Trabzonspor'du. Saha içi yardımlaşmasını üst düzeyde gerçekleştirdiler. Üçüncü dakikada Sow'un girdiği gol pozisyonundan sonra Trabzonspor, orta sahada Sapara, Alanzinho ve Zokora ile ayağa pası çok iyi uygulayarak rakibe oynama olanağı vermedi.
İlk yarının 20. dakikasına kadar ki bölümde Sapara'nın direkten dönen topundan başka yine Sapara'nın mükemmel pasında Yasin ceza alanı içinde daha becerikli olsa Trabzonspor, öne geçme olanağı bulurdu. 20. dakikadan sonra ise özellikle Trabzonspor savunmadan oyuna çıkarken Mustafa ve Celustka'nın olumsuz top kullanmaları yüzünden Fenerbahçe, Trabzon alanında daha fazla görünmeye başladı.

Takım gibi olunca...
Bu bölümde savunmada Bamba'nın kritik müdahaleleri var. Alex'in direkten dönen topundan sonra Olcan, Fenerbahçe ceza alanı içersine getirdiği topları daha iyi kullanabilse ilk yarıda Trabzonspor, kendisine özgüveni kazandıran golü bularak soyunma odasının yolunu tutardı. İkinci yarıda Trabzonspor'un, Fenerbahçe ceza alanına kadar geldiği pozisyonlarda, final pası yetersizliği ve şut tercihi yanlışlıkları daha fazla pozisyon üretememesinin en büyük nedeniydi.
Bu maçta bir kez daha gördük ki; sakatlıklar yüzünden kadro kurmakta sorunlar yaşayan Trabzonspor'da eksikler de olsa takım olma bilincini sahaya yansıtıp kazanma azmi ile birleştirdiklerinde farklı bir görüntü ortaya çıkıyor. Dün olduğu gibi.. Fırat Aydınus mükemmel bir yönetim gösterdi.