Gerildik, strese girdik ama sonunda tarihi başarıyı gördük. Gruplar dahil olmak üzere gazozuna Mönchengladbach maçı hariç mağlubiyeti hiç yok Fenerbahçe'nin. Fransız takımı, Alman takımı, Çek, Belarus... Ve son olarak gerçekten iyi bir ekip olan İtalyan takımı. Bu maçlarda sadece bir mağlubiyet; o da bildiğiniz gibi çakma maçta!
Fenerbahçe, Aykut Kocaman'la Avrupa standartlarında bir takım oldu. Çok dengeli, savaşan ve organize bir takım. Sow'un olmaması kafamızda soru işaretiydi, hızlı kontratak bu tip maçlarda en büyük ihtiyaçtı. Olmadı, yapamadık. Diğer silahımız ve Avrupa'da en çok ihtiyaç olan yoğun pas trafiğini ise bölüm bölüm yapabildik. Hatta en iyi yaptığımız bölümde de golü bulduk zaten.
Tempolu başladı maç. Özellikle sağ taraftan etkili geldiler. Volkan canlı başladı, konsantrasyonu yine üst düzeydeydi. Defans oyuncuları iyi savunma yaptılar. Fenerbahçe'nin yapamadığı tek şey, silahı olan pastı.

CANER'İN ORTASI YOK
Lazio ikinci yarıya da hızlı başladı. Bence hakemin yarattığı faul pozisyonu, golle sonuçlandı. Kolay değil psikolojik olarak düşebilirsin ama çok tecrübeli ve kaybetmeyi kabul etmeyen bir takım Fenerbahçe.
Lazio'nun hocası ikinci santrforu oyuna sokunca takım top yapmaya başladı. Ve çok güzel hazırlanan Caner'in golüyle yarı final geldi.
Fenerbahçeliler Caner'le ilgili iki cümleden başka bir şey kullanmıyor: "Yapma Caner, Aslanım Caner." Ortası hiç yok. Dün yapma dedikleri de oldu, aslanım dedikleri de. Ama tehlikeli Lazio sağ kanadında Ziegler'e çok yardımcı oldu.
Ama Fenerbahçe o kadar büyük ki geçen seneden sonra çabuk toparlandı, üç kupada yola devam ediyor. Bütün oyunculara helal olsun. Ama başta Aykut Kocaman Fenerbahçe ve futbol tarihine geçmiştir. Ona bu imkanı sağlayan Aziz Yıldırım'ı unutmamak lazım.