Fenerbahçe'yi de, Trabzonspor'u da kutlarım. Rezalet bir zemin. Altı da çamur. Doğru dürüst pas yapılması bile zor. Bu şartlarda futbolcuların da daha fazla yorulmaları kaçınılmaz.
Tempolu başladı maç. Bir 10 dakika Trabzonspor rakip yarı alanda oynamak istedi. Hatta dakikalar 5'i gösterirken Volkan'a üç tane geri pas yapmak zorunda kaldı Fenerbahçe savunması... 10. dakikada sonra Fenerbahçe oyunda dengeyi kurdu. Özellikle Alex'in hücum aksiyonlarıyla, yaratıcılığıyla daha fazla Trabzonspor kalesine gelmeye başladı. Sow ile net bir pozisyon buldu. Karşılıklı iki tane direkten dönen top vardı; önce Sapara'nın, sonra Alex'in...

En iyisi Aydınus'tu!
İkinci yarı Trabzonspor ağırlıklı başladı. Dakikalar 65'i gösterdiğinde ben daha kaleci Onur'a top geldiğini görmemiştim. İkinci yarının özellikle ilk 10 dakikası Trabzonspor ağırlıklı oynandı ama pozisyon gelmedi. Fenerbahçe 65'ten sonra bir 10 dakika kadar baskı kurdu. Alex ile bir pozisyon da buldu. Ardından Aykut Kocaman iki değişiklik yapıp fazla uygumadığı 4-3-1-2'ye döndü. Göbekte Mehmet Topal, sağında Meireles ve solda Cristian ile... Fenerbahçe üç tane koşan orta saha oyuncusu görüntüsüne rağmen 10 dakikada üç tane yüzde bin pozisyon buldu Trabzonspor... Olcan iki tanesinde zoru başardı. Ardından Henrique, Volkan, direk, Mehmet Topal derken inanılmaz bir şans daha kaçırdı konuk ekip... Trabzonspor'un bu 10 dakikada Fenerbahçe'nin 45 maçlık yenilmezlik serisine son vermesi işten bile değildi ama olmadı.
Özetle; zemin kötü, mücadele iyi, Trabzonspor genelde Fenerbahçe'den daha iyi... Maç daha çok Trabzonspor'a geldi. Ama en iyi Fırat Aydınus'tu.