Futbolun en basit tuzağına düştü Fenerbahçe. Maçı kafasında erken bitirdi, rakibi küçümsedi, mücadele etmekten vazgeçti ve... İlk yarı bittiğinde rakibe sıfır pozisyon vermiş, topun kontrolünü sağlamış, maçı istediği gibi eğip-büken bir takımdı sarı-lacivertliler. Çift ön libero (Emre- Baroni) ile tüm gedikleri tıkadılar. Duran top organizasyonu ile öne geçip, penaltıdan ikincisini de buldular. Geriye bir saatleri vardı. İşte o anda "kibir" devreye girdi. Koşmaktan vazgeçtiğiniz anda, rakibinize davetiye çıkartırsınız. Konya, takım olarak da, tribün olarak da bu zaafın farkına vardı ve "boy ölçme işlemini" başlattı.
İki bekin üstüne gittiler. Hep arkalarına adam kaçırdılar ve neredeyse tamamında başarılı oldular. Arka direk ortalarından iki net pozisyon bulup, Mehmet Topuz üstünden bir de penaltı kazanıp, kaçırdılar. Alper-Salih değişikliğinde topun ileriye daha kaliteli taşınacağı beklentisindeydik. Ama Baroni geri koşmaktan vazgeçti. Emre rölantiye geçip, topa gitmemeyi tercih etti. Ön taraf da sorumluluk almaktan uzak, ciddiyetin yakınında bile değildi. Emenike'nin skor 2-1'iken kalecinin üstüne vurduğu top da, bu ciddiyetsizliğin en kaliteli resmiydi.
Böyle bir maçta, 2-0 öndeyken, ben teknik direktöre fatura çıkarmam. Kalecisiz bile oynasa, bu kalitedeki kadronun maçı galip bitirmeyi bilmesi gerekir zaten. Bir devrede üç gol yendi. Hiçbiri kontrataktan gelmedi. Önündeki oyuncuyu döndürene (Baroni), yanından geçen topa bakana (Topuz-Yobo) veya ayağındakini kaptırana (Salih), Ersun Hoca'nın yapacağı bir şey yok. Belki bazı şeylerin farkında. Özellikle sorumsuzların ve "kaçakların" altını çizecektir maç sonrasında. Eğer Salzburg maçlarında doğru fatura adresini tespit etseydi, kulağı çekilmişlerin böyle sorumsuz oynama haklarını da ellerinden almış olurdu. Avusturyalılar atamadı, Konya'da kaçıran olmadı, bir de kalecisi penaltı kurtardı.
Arsenal gibi bir rakip ile karşılaşmadan önce 2-0'dan 3-2'ye gelen skor büyük travma yaratır. Tepeden, aşağıya düşmek gibi. Bakalım oyuncuları nasıl toparlayacaklar. "Böyle şeyler" olur deseniz bile, "böyle şeylerin olacağına" nasıl inanırsınız.