İlk yarının hikayesinde maalesef hakem kararları vardı. MHK Başkanı Zekeriya Alp, haftaya başlarken, "Beşiktaş aleyhine çok hata oldu. Bu bizi de rahatsız etti" demecini verdi. Bir derbi öncesinde, hakemlerin başının - haklı da olsa- bu analizinden, sahaya çıkan hüküm sahibinin etkilenmemesi mümkün değildi.
Yardımcı, "ya öyleyse" diyerek hassas kararda taktirini "ofsayttır" diye kullandı. UEFA'nın "kararsızsan devam et" telkini taça çıktı. Beşiktaş beraberlik golünü bir "elle oynama" yorumu ile kazandı. Mete Kalkavan yakın mesafe olduğu halde, kol vücuda bitişik olduğu halde yorumunu Beşiktaş lehine yaptı. Zekeriya Alp'in telkini böylece "gol" oldu.
Fenerbahçe'nin golü atacağı öylesine belliydi ki, ilk golü buldukları 24'e kadar rakibi kalelerine getirmemişlerdi bile. İlk yarıyı bu skorda tutma arzusuyla, tempo muslukları kısılınca, oyun Beşiktaş'ın oldu. Webo ve Sow topu tutamadılar. Emre, Meireles ve Baroni ise öne cesaret koşuları atmadılar.
İkinci yarının getireceği farklı hamleleri beklerken, Beşiktaş yine Fernandes'in omuzlarına yüklediği sorumluluğun sonuçlarını bekliyordu. Portekizli'nin gücü azaldıkça, hücum kalitesi de sadece duran toplara endekslendi.

KARTAL 'VARIM' DEDİ
Kuyt ve Gökhan Gönül'ün çok etkili kullandıkları sağ kanat ile Fenerbahçe maçı son dakikaya kadar yaşamaya başladı. Beşiktaş defansının ikramlarıyla art arda tehlikeler de yarattılar.
Aykut Kocaman etkisiz elemanlarını (Baroni-Meireles) 70'te çıkarıp, golcülerini (Sow-Webo) birbirine yaklaştırdı. Caner'in girmesiyle iki kanattan birden gelmeye başladılar. Son vuruş beceriksizliği, Beşiktaş takımının savunmadaki savaşçı karakteriyle çarpıştı.
Kontrol oyunu Fenerbahçe adına doğrular yaratamadı. Son saniyeler, belki de sahanın en kritik, en istekli oyuncusu Olcay Şahan'ın çabasını taçlandırdı. Zirve yarışında liderin puan kaybettiği haftada, Beşiktaş "Ben de varım" dedi. Emektar İnönü Stadı, son derbisinde sevinenlere mekan oldu.