Bu seferki kaza ama ne fark eder ki, ateş düştüğü yeri yakıyor.
Peki, bu ateş bizi ne kadar yakıyor?
O kadar çok şehit veriyoruz ve her şehit haberinden sonra o kadar çok aynı cümleleri kuruyoruz ki, geriye sadece kanıksama duygusu kalıyor.
30 yıldır süren savaşa dair üretilen edebiyat ve sinema ürünleri de az. Edebiyat ve sinemanın yerini TV'deki bitmek tükenmek bilmeyen tartışma programları alıyorsa, sıradanlığın boyutunu siz düşünün!
Oysa tarih boyunca yazarları, yönetmenleri en çok savaşlar etkilemiştir!

ABD ÖZELEŞTİRİ YAPIYOR
Savaş makinesi ABD'nin yaptığı en iyi şey ne biliyor musunuz; bol bol film üretmek! Evet, bu filmlerin bazıları sadece ABD politikalarını empoze ediyor ama içlerinde hiç de azımsanmayacak kadar çok savaş karşıtı yapım da var.
Yani ABD bir şekilde yüzleşiyor savaş gerçeğiyle, size fırsat tanımadan kendi özeleştirisini yapıyor.
Ya biz? Kendi topraklarımızda 10 binlerce insan ölüyor; edebiyat ve sinemayla ne kendi özeleştirimizi yapıyoruz ne de niçin öldüklerini anlatıyoruz! Norveç'teki, Japonya'daki sade vatandaş için PKK'lılar terörist değil, özgürlük savaşçıları! Askerlerimizin şehit olduklarını bile ispat edemiyoruz!