Bugün hangi spor müdürüne sorsanız; Türkiye'de hakemlerin çok üzerine gidildiğini falan söyler...
Her Merkez Hakem Kurulu (MHK) Başkanı, göreve başlamadan önce, ilk iş hakemlerine sahip çıkar, hakem yorumcularını insafa çağırır falan filan...
Hangi antrenör ya da futbolcuyla konuşsanız söze "Bugüne kadar hakemler hakkında hiç konuşmadım" diye başlar.
Futbol Federasyonu her sezon başında; futboldaki şiddet kültürü ve hakemlere yapılan haksızları hatırlatır falan filan...
Ama Türkiye aynı zamanda her lafın, her sözün ışık hızıyla unutulduğu bir ülkedir. Çünkü amaç; hep günü kurtarmaktır. Taraftarın, kulübün gazını almak için her türlü şebeklik yapılır.

EN BÜYÜK HASTALIĞIMIZ
Galatasaray-Gaziantep ve Fenerbahçe-Karabük maçlarında hakem hatalarından sonra bizim 'etik' tartışması açılınca sabahlara kadar konuşan spor müdürlerinin attıkları başlıkları gördünüz mü?
"Yok böyle kırmızı", "Aytekin durdu Fener durmadı", "Skandal hakem", "Galatasaray düşmanı hakem", "Mustafa Hoca, GS düşmanı hakeme fena çaktı"...
Evet, her iki maçta da bariz hakem hataları yapıldı ama adı üstünde hata! Bin kere yazıldı, hepiniz biliyorsunuz; hakem hataları da bu oyunun parçası.
Yahu UEFA Başkanı Platin'i bile futbola çok fazla teknoloji sokmamak için direniyor.
Neden?
Çünkü bu oyunu sıra dışı ve beklenmedik yapan en önemli unsurlardan biri de hakem yani insan hataları...

AFERİN SANA NAMOĞLU
Peki, MHK Başkanı Yusuf Namoğlu; Galatasaray-Gaziantep spor maçından sonra Abdullah Yılmaz için ne dedi?
"Bundan sonra Süper Lig yerine nerede maç yöneteceğini göreceksiniz" dedi.
Aferin sana Namoğlu!
Hani hakemlere sahip çıkacaktık, hani her hatada iplerini çekmeyecektik!
İmam osurursa cemaat...
Şimdi Abdullah Yılmaz'ın bu camiada yaşama şansı var mı?
İpini çektiler işte. Piranalar gibisiniz vallahi, anında çullanıyorsunuz kurbanınızın üstüne.
Bari "Hakemler de insan, hata yapar" diye atıp tutmayın. Olur mu? Bizim toplum olarak en büyük hastalıklarımızdan biri de; inanmadıklarımızı söylememiz.