Okudunuz mu bilmiyorum ama geçen haftadan beri Tuğçe Kazaz'a çok gülüyorum. Önce işin övme kısmına geçelim. Geçen perşembe günü Beyaz'la Meral Okay'ın programı 'Nasıl Yani'ye çıktı Tuğçe Kazaz... 4-5 yıl sonra ilk kez canlı canlı konuştu, kendini ve hayata bakışını anlattı. Ben bu Tuğçe'yi çok sevdim. Değişmiş. Kız çocuğundan, genç ve düşünen kadına transfer olmuş. Yaşamını, amaçlarını sorgulamış. Mesela 'en' gibi keskin sözcüklerden kurtulmaya çalışıyormuş. En önemlisi sakinleşmiş. Bir "hayırlısıysa olur, yaparız, yapamazsak üzülmeyiz" kafasına geçmiş. Geçmiş de sanki ipin ucunu accık kaçırmış. Çok şükür güldüğüm bölüme geldik sabırlı okur... Tuğçe Kazaz bir zamanlar "Benim vatanım Yunanistan" demişti ya, şimdi sorulunca da "Vatan millet gibi şeylerim yok" diyesi gelmiş. Hayırlısıysa söz bir, dönmek iki tabii... Sonra sormuşlar: "Yunan pasaportu alır mısınız Tuğçe Hanııımmm?" İşte bomba burada patlamış; "Hayrıma ise alırım, değilse almam." Gel de gülme! 'Hayırlısıyla bilmem nereye gideceğim'i , 'Hayırlısıyla bu iş olur'u duymuştuk da hayrına pasaportu ilk kez duyuyoruz. Tuğçe, bu hayırlısıyla kafasının ayarını biraz kaçırmış sanki. Bence biraz frene bassın. Tabii hayırlısıysa...