En son ne zaman sevdiğiniz birini mutlu ettiniz? Ne zaman sebepsiz yere ona çok tatlı bir armağan verdiniz? Hani durduk yere! Hani sadece o hayatınızda olduğu için. Hani sadece o, o olduğu için... Annenize, arkadaşınıza, sevgilinize ne zaman "İyi ki varsın" demek için. Hani doğum gününü, yılbaşını falan beklemeden... Benim uzun zaman oldu sanki. Olmuş, bu sabah fark ettim yani. Gizem fark ettirdi. Gizem kim mi? Benim bir okurum. 'Issız Kadınlara Şarkılar' yazmıştık ya, siz de bana şarkılarınızı göndermiştiniz ya. Gizem bana bir sürpriz yapmış. Rengarenk bir paket geldi masama, paketin ucunda da bir not: "Hediyeleri açmadan önce zarfı oku..." Zarfın içinde bir kart, kartın üstünde dans eden iki sevgili... Kadından ok çıkarmış 'Ayşe' yazmış, erkeğe de soru işareti koymuş. (Eh ne yapsın kızcağız) İçine de "Tadını çıkar, gülümse" yazmış. Bakın neler var paketimde... Bir adet kalpli fotoğraflık, üstüne 'Kendi kahramanınla geçirdiğin günün fotoğrafını koyman için...' Bir adet nefis çikolata kutusu. Bir adet hala masallara inanmam için, hayallerimi kaybetmemem için masal kitabı. Bir adet harika ayakkabılarla süslü 2009 takvimi. Ve bir CD! İçinde 3 şarkı. Ayşegül Aldinç'ten 'Beni Hatırla', Kıraç'tan 'Ayşem' ve Yalın'dan 'Meleklerin Sözü Var'. Paketleri açtıkça gözümden yaşlar süzüldü. Ben de amma sulu gözlü oldum bu ara... Ve düşündüm en son sevdiklerimi ne zaman mutlu ettim diye... Ooo zamanı çoktan gelmiş... Hadi siz de kendinize sorun bence.