Albümü CD çalara koydum. İlk tepkim şu: "Bu nasıl Deniz Seki? Acaba şimdi durdursam ve dinlemesem mi?" O kadar farklı ki... Sesi, şarkı söyleyiş biçimi, müziği, sözleri... Bambaşka bir kadın var bu albümde. "Yok yok, olmamış" diyorum kendi kendime. Sonra dinlemeye devam ediyorum, niyeyse? Ve 'Sahici' bir anda yakalıyor, vuruyor beni. Çünkü Deniz Seki albümün adı gibi dibine kadar sahici bu albümde. Evet! Evet! Aşkı yazıp, aşkı söylüyor. Değişiyor, yaralanıyor, törpüleniyor, kızıyor, ağlıyor, sürükleniyor, sürünüyor, toparlanıyor, dik duruyor, kabul ediyor ve her şeyi şarkılara döküyor Deniz Seki besbelli. Her şarkı öyle Deniz'den, öyle derinden ki... 3'üncü şarkı 'Aptal'a takılıp kalıyorum. "Anlasaydın şaşırırdım aşkın dilinden Senin için sakladığım kalbe ne yaptın Şiir olsan dize dize senin adına İntizar ekleyip denize attım Anlayamadım ben dayanamadım ben Şu üç günlük ömrüne beni sığdıramadın" Hatta an itibariyle bulunduğum Alaçat Kırevi'nde hep birlikte takılıyoruz. Her akşam sofrayı kurup biraz karnımızı doyurunca 'Aptal' saatimiz geliyor. Cem kollarını iki yana açıp ayağa kalkıyor, ben gözlerimi kapatıp "Anlayamadım beeeen, dayanamadım beeen" çığırıyorum, Ertan çimlere yatıyor, Ayşenur dalga geçen anaç gülümsemesini kondurup, bizi seyrediyor. Sonra 'Sahici' geliyor... "Eğer bir gün fark etmeden, istemeden seni kırdıysam, özrün efendisi en yakınım olur, diler yoluma devam ederim..." Sonra 'Şaka Değil', 'Gurur', 'Yeter' ve diğerleri. Mutlaka dinleyin 'Sahici'yi. Bakın Deniz Seki albümüne ne yazmış: "İçimi döktüm... Bugüne kadar yaşadığım hiçbir şeyden pişman olmadım. Biliyorum zirve benim için saçma sapan bir oyun. Ben de bu oyunda bir aptal gibi seyirci oldum, kendimi uzaktan izleyip, üzülüp, durdum! Bazen azaldım, bazen çoğaldım, küstüm... Ne yani? Tanrı'dan bana son hediye mi? Sahici ruhuma akıttığı şerbeti? Benim bir yanım hep hüzün, yine hüzün..."