Seçim öncesi Kadir Topbaş'ın bir konuşmasını dinlemiştim. İstanbul'da yeşil alanların artışından söz ediyordu. Doğruya doğru. Bizim geçip gittiğimiz yollarda insanın gözü de, gönlü de şenleniyor. Baharın binbir rengi önümüzde dans ediyor. Altıncı kattaki ofisim, süper bir Boğaz manzarasına sahip. Evimde, salonda otururken bile orman görüyorum. Daha ne olsun! Ama öyle değil... Pazar günü oyumuzu kullandıktan sonra 'haydi biraz çevreyi tanıyalım' dedik, Ümraniye Dudullu'dan Esenşehir, Sarıgazi, Sancaktepe yönüne doğru yola koyulduk. Aman o da ne? Dağ bayır ev olmuş. Ama birinin bile boyası yok! Çevre düzeni sıfır. Yollar berbat. Buralar da İstanbul değil mi? Ve bütün o büyük büyük inşaat firmaları şahane evlerini buralarda yapmıyor mu? 'O evleri-bu evleri' diye şahane pazarlama taktikleriyle aklımızı çelmiyorlar mı? İyi de o evlere nasıl gidilecek? Bu nasıl bir plansızlıktır, bu nasıl bir belediyeciliktir! Yazık ki, ne yazık! O laleler, o renk renk çiçekler buralara yetmiyor mu acaba! Bir de bu şehrin dört bir yanındaki seçilmişlere naçizane bir önerim var... Ne olur ama ne olur, inşaatı tam bitmemiş, yani boyanmamış evlere oturma izni vermeyin! Geçenlerde, Haliç'ten çıktıktan sonra Okmeydanı sapağından ikinci köprü yoluna bağlanalım dedik. Sağ taraftaki (Kağıthane) boyasız evler manzarası, 'Slumdog Millionaire'deki Mumbai görüntülerini hatırlattı. 2010 Dünya Kültür Başkenti olmaya hazırlanan İstanbul'um sadece Boğaz, Etiler, Beşiktaş ya da Taksim'den ibaret değil ki!