ATV'nin Veliaht yarışmasının kapanış jeneriği ekrana düşerken anladım ki, veliahtlık sadece saraylara özgü bir olay.
Sanat dünyasında kimse kimsenin veliahdı olamaz; bu kesin...
Gençlerin tüm çabalarını takdirle karşılamama rağmen, önümde 'asılları' dururken, kopyalarına bir türlü ısınamadım.
Biraz Rafet El Roman'ın tanıttığı Onur Koç'u cazip buldum, hepsi o.. Diğerleri, asıllarının yanına bile yaklaşamadı ne yazık ki...
Dört aylık hamile Niran Ünsal, yerine veliaht olarak kızını göstermişti. Çok normal...
Zira bu ailede gırtlak, genetik bir miras. Niran'ın kardeşi Haktan da aile geleneğini layıkıyla sürdürenlerden.
Hatta Niran mikrofonu karnına tutsa, bebekten bile gazel dinleyebilirdik!
Bizde aile bağları önemlidir.
Bir yarışa oğlu ve kızıyla katılanlar, her zaman maça 1-0 galip başlar. Nitekim ilk haftanın birincisi, halk oylarıyla Niran Ünsal'la kızı oldu. Bir de insanların beğendikleri sesi her hafta dinlemeleri için, ona oy atmamaları gerekiyor.
Çünkü kazanan, finale kadar (sekiz hafta) ortalarda görünmüyor. Galiba formatın yumuşak karnı da bu...