Yılmaz Erdoğan ve BKM Mutfak ekibi, her hafta gösterilerinden önce salondaki öğrencileri selamlıyorlar. Bu arada özel dersanelerin isimlerini de anons ediyorlar. Ama reklam yasağı nedeniyle bu anonslar ekranda "Çorlu Bip Dersanesi... Fatih Bip Dersanesi... Sarıyer Bip Dersanesi" şeklinde duyuluyor. Maksat, salondakilerin gönlünü hoş tutmaksa, bu bölümü Türkiye'ye duyurmaya gerek yok. Montajda atarsınız, gider. Bu ısrar niye? Bu arada yeni dersane açacak girişimcilere "BİP" ismini öneriyorum. Örneğin; Moda Bip Dersanesi. Böylelikle RTÜK yasağı da kendiliğinden delinmiş olur! (Tamam, tamam, hemen email yağdırmaya kalkmayın. BİP'in özel isim haline geleceğini ben de biliyorum. Şaka yaptım sadece.) Diğer yandan Osman Berk minicik yaşında BKM ekibine fahri olarak katıldı. Artık neredeyse her hafta programın doğal jürisi olan bu küçük adamın yorumlarını dinliyoruz. Bu hafta "Ben bebekken..." diye söze başladığında Yılmaz'ın "Yani geçen hafta" diye araya girişi mükemmeldi. Hele boyundan büyük laflar edişini görüp, "Ben bu çocuğa şaşırmaktan artık yoruldum. Bu nasıl bir sağduyudur? Bu sese her zaman ihtiyacımız var. Ben bunu çil çil paraya Ali Kırca'ya satarım vallahi. Her açık oturumda lazım böylesi" deyişine çok güldüm... Osman Berk gerçekten de hem programın neşe kaynağı hem de zamane çocuklarının gelip, durduğu son nokta. Tek kaygım, Osman Berk'in balon şişirme çağında egosunu şişirip, çocukluğunu yaşamaya fırsat bulamadan büyümesi...