Atilla Damar adlı okurumuz ekrandaki dizi işkencesini, soyadına yaraşır bir şekilde mısralara dökmüş:

Ah diziler, vah diziler
Diziler dizi dizi
Mevlam kurtarsın bizi
Çakıldık beyaz cama
Unuttuk kendimizi

Kan şiddet, terör, zulüm
Zor yaşam, kolay ölüm
Günceller neyse ama
Klasikler bin bölüm!

Cinsellik akın akın
Fark etmez uzak-yakın
Arada tampon yastık
Telaş etmeyin sakın...

Bir çıkmazda kaybolduk
Kah boşaldık, kah dolduk
Yapıştık beyaz cama
Dizi manyağı olduk!

Biri henüz biterken
Şükür kurtulduk derken
Bindirir üçü-beşi
Öyle tez, öyle erken

Yeter, billahi yeter!
Olduk şaşkından beter
Bu işkence, bu zulüm
kıyamette mi biter?