Ekmek Teknesi 'nin ilk bölümlerinde artık İstanbul'da sayıları giderek azalan eski mahallelerin o dost canlısı, sevecen, yardımsever insanlarını izleyip, mutlu oluyorduk. Nusrettin ve ailesi de herkese "örnek" gösteriliyordu. Ama dizi giderek "küçük bir Dallas" havasına bürünüverdi. Dizideki son olaylara kısaca bir göz atalım: Sonay kleptomani'ye (hırsızlık hastalığı) yakalandı ve intihara kalkıştı. Jale önce annesi ve dayısı tarafından babasından habersiz güzellik yarışmasına sokuldu, sonra evden kaçıp bir yönetmenle evlendi. Yönetmen zifaf gecesi kalp krizinden öldü. Aşk ateşiyle yanan Korkut, yönetmeni öldürmeye giderken iki korumayı bıçakladı. Evin küçük kızı borsada para kazanmak uğruna oturdukları evi tefecilere kaptırdı. Sözde "delikanlı" Celal, dişçi Suzan'la yaşadığı aşk gecesini kahve milletine anlatmakta bir sakınca görmedi. Öte yanda gelin ile kaynana saç saça, baş başa kavga etti. Yeni evli Ruhi, karısını, komşusu Şelale ile aldattı. Bunlara bir de kayıp vakalarını, beyin tümörlerini, trafik kazalarını ekleyin. Buyurun size yerli Dallas!.. Hep söylüyorum; sevgiyi, dostluğu anlatan dizilere ekranda yaşama şansı verilmiyor. İlle de içinde kurşunlar vızıldayacak, kan akacak, bin bir türlü entrika çevrilecek... Son kale "Ekmek Teknesi" de düşmek üzere. Haberiniz ola!..
