En makbul kuşkonmazlar denize yakın kesimlerde yetişiyor. Denizlerin getirdiği iyot tadını bünyesine alan kuşkonmaz iç kısımlarda yetişenlere göre daha lezzetli. Kuşkonmazın lezzetini etkileyen önemli etkenlerden biri de toplanmasıyla tüketimi arasında geçen süre. Toplandıktan sonra hızla aromasını yitirmeye başlayan kuşkonmazın hemen çok soğuk suyla yıkanarak şoklanması gerekiyor. İki gün içinde de yenmesi öneriliyor. Bu kadar özenilen bir sebzenin pişirilmesinin de özen istemesi doğal karşılanmalı. Gerçi pişirme biçimi basit. Ama yine de bazı incelikleri var. En önemli sorun, kuşkonmazın sap ve uç kısımlarının farklı dokulara sahip olması. Sap kısmı lifli olduğu için daha geç pişerken, aynı sürede uç kısımlar fazla yumuşuyor. Marifet sapı yumuşatırken, uç kısmı sert bırakabilmek. Ve bütün bu işlem sadece altı yedi dakika sürüyor. Roma İmparatoru Sezar, göz açıp kapayıncaya kadar geçen kısa süreyi tarif etmek için, "Kuşkonmazın pişmesinden bile hızlı," demiş. Kuşkonmazı ideal biçimde pişirmek için tercih edilen birkaç yöntem var. En çok kullanılanı, kuşkonmazları dik bir kaba, 8-10 santim yükseklikte suya uçları yukarı gelecek şekilde dikine daldırarak, saplar yumuşayıncaya kadar, yedi-sekiz dakika tuzlu suda kaynatmak. Böylelikle uçlar da suyun buharıyla gevrekliklerini koruyacak kadar pişmiş oluyor. Bu yöntem gövdesi kalın kuşkonmazlarda yararlı oluyor. Gövdesi ince kuşkonmazların tamamını üç dakika kadar haşlamak yeterli. Her durumda dikkat edilmesi gereken husus, kuşkonmazların fazla pişirilmemesi.