Fame dönüyor... Alan Parker'ın 1980 yapımı müzikali, eleştirmenleri pek mutlu etmediyse de geniş kitleler (özellikle gençler) filmi sevdiler. Hatta zaman içinde bir kültfilme dönüştürdüler. Sonradan bir Broadway müzikaline esin veren filmin, neredeyse 30 yıl sonra yeniden çevrimiyle karşı karşıyayız. Bir New York sanat okulunda, ülkenin dört bir yanından gelen 10 bin kişi arasından sınavla seçilip kabul edilen 200 talihli gencin öyküsü bu. Gençler sanatın farklı alanlarında yetenekli kişiler. Kimi oyunculuğu, kimi klasik müziği, kimi pop müziği, kimi baleyi seviyor. Kimiyse sinema yapma sevdasında: Kısa filmden başlayıp uzun filmlere geçerek... Film, aslında belli bir keyifle izlenmiyor değil. Asıl yapıttan gelen o temel mesaj, modern bir sosla sunulsa da yine aynı: Yetenek en önemli şeydir, onu ortaya çıkarmak bir tür görevdir. Yetenek ve onun getirdiği başarı ve ün, dünyaya bedeldir. Ve asıl mutluluk da budur. Bu tipik 'sanatçı mesajı' herkese göre olmayabilir. Belki ancak gerçek yetenekliler ve has sanatçılar bunun derinliğini sezebilir de denebilir. Ama öte yandan, bir şeylere gerçekten yetenekli oldukları halde, aile veya mahalle baskısı, gelenek ve görenekler, hayat kavgası vb. nedenlerle onu geliştiremeyenlerin sayısı hayal edilirse, mesajın gerekliliği ortaya çıkar. Bu açıdan,
Fame özellikle her dönemde gençlere önemli bir mesaj veren bir film. Bu filmde de hayli yetenekli oyuncular var: Güzel kızlar, yakışıklı delikanlılar, iyi sesler, usta balet ve balerinler... Kendi adıma hoş vakit geçirdim. Gençler haydi haydi seveceklerdir. Ama bütün bunlar, filmi çok iyi yapmaya yetmiyor. Karışık biçimde anlatılan hikâyedeki karakterler pek belirmiyor, birçok gencin macerası ve sonu belirsiz kalıyor. Bale/dans/müzik sahneleri, çağdaş sinemanın o klasik hastalığı sonucu çok hızlı ve parçalı bir kurguyla verildiği için, hiçbir müzikal sahnenin keyfine tam olarak varamıyorsunuz. Öğretmenlerse beklenebileceği kadar renkli ve ilginç değiller. Ayrıca, bir 'remake' (yeniden çevrim), gerçekten sağlam bir tabana oturmalı, asıl filme yeni boyutlar katmalı. Oysa bu filmin Alan Parker'ın 30 yıllık filmine neler kattığı sorulabilir, ama yanıtını bulmak sanırım mümkün olmaz.
ŞÖHRET **
(Fame)/
Yönetmen: Kevin Tancharoen Senaryo: Allison Burnett
Görüntü: Scott Kevan
Müzik: Mark İsham
Oyuncular: Naturi Naughton, Kay Panabaker, Anna Maria Perez de Tagle, Kelsey Grammer, Bebe Neuwirth, Charles S.Dutton, Debbie Allen MGM filmi.
