Kızlarım için ilk planda hep aşk vardı. Önlerine çıkan insanları hep buna göre tarttılar. Babaları gibi bir erkek figürü aradılar. Karısına, ailesine kol kanat geren, mazbut, ev hayatından hoşlanan... Artık öyle erkekler var mı? Olsaydı tabii ben istemez miyim? Bir zamanlar torun da istiyordum, şimdi onu da istemiyorum. Önümüzde iyi örnek çok az. Yani evli olan arkadaşlarının çoğu da boşandı. Şimdi insanlar da değişti. Biz az şeyle mutlu olmayı biliyorduk. Şimdi öyle değil. Bizim evliliğimizin büyük bir kısmı İngiltere ve İspanya'da geçti. Kocam nükleer mühendisti, bir dahi Türk diye el üstünde tuttular. Adeta harika bir hayatımız var. Ama ben hep Türkiye'ye dönmek istedim. Çünkü kızlarımın Türklerle evlenmesini istiyordum. Buraya kök salsınlar istedim. Türklerle evlensinler diye geldim. Şimdi geldiğimiz noktaya bak. Türk koca başarılı kadını taşıyamıyor, kıskanç oluyor... Kızlarımın Türk erkekleriyle evlenmesini artık istemiyorum.
