Şehircilik bölümü bitti. Biraz da polemik yapalım! Bilirsiniz, benim sporla aram yoktur. Olimpiyat açılışlarını da şöyle bir izlerim, denk gelirse... Bu yıl açılışı baştan sona izledim, bayıldım ve geçen pazartesi bir övgü yazısı yazdım. Çünkü bu baştan sona bir kültür ve sanat olayıydı. Nitekim Radikal'de de meslektaşım Tunca Arslan yazmıştı. Hemen ertesi gün Hıncal da yazdı. Benim yazımı dikkate almamıştı, belki okumamıştı bile... Kısa notunda hiç beğenmediğini, hatta sıkıldığını yazdı. Buna hiç itirazım yok. Bir gazetede çok farklı görüşler olabilir, hatta olmalı. Ayrıca o sporun da, birçoğunu canlı izlediği Olimpiyat açılışlarının da gerçek uzmanıdır. Ne diyebilirim? Ama rastlantı bu ya, aynı gün (salı) Hürriyet'te Ertuğrul Özkök tam sayfaya yakın bir yazıda, açılışı müthiş övdü. 'Shakespeare ve Recep İvedik aynı karede' başlıklı yazıda ana tema, gösteride vurgulanan İngiliz kimliğiydi: "İngiltere'yi neden bu kadar sevdiğimi, gençlik yıllarımdan beri bu hayranlığımın neden hiç bitmediğni anladım," diyordu. Ama bu kişisel buluşmanın yanında asıl ilginç olan, onun pazar gününün Sunday Times gazetesinden aktardığı bilgi ve yargılardı. Bu geniş dosyada hem gecenin perde arkası anlatılıyor, hem de uluslararası medyanın görüşleri veriliyordu. Alman Der Spiegel'den Fransız Le Monde'a, ABD'den Kanada'ya tüm dünya töreni övüyor, en çok da 'cool' yanını öne çıkarıyorlardı. Ama Hıncal yine pes etmedi. Ve çarşamba günü şöyle yazdı: "Açılışı Nuri Bilge Ceylan yapsa, ancak böyle yapardı. Bölüm bölüm unutulmaz güzellikte sahneler. Ama tamamı temposuz, ağır, sıkıcı, esnetici". İşte o zaman tevazum bitti, uzmanlığa saygım tükendi. Çünkü bu kez benim alanıma girmiş, işin içine Türkiye'nin dışarda en tanınıp beğenilen yönetmenini sokmuştu. Çok büyük kitleye ulaşmasa da (sanki Fellini, Antonioni, Kubrick, Bergman veya Tarkovsky ulaşabilmişlerdi!) sanatçı olarak çok beğenilen, ödülleri bir yana birçok ülkede filmleri sinemalara gelen, son filmi tam da o İngiltere'de basından büyük övgüler toplayan Nuri Bilge. Ve onu Olimpiyat açılışı ve bunu yaratan Oscar'lı yönetmeni Danny Boyle ile kıyaslamak... Vallahi, bundan büyük reklam olmaz. Keşke yabancı basın bu benzetmeyi duyup söz etse...Bu arada Ceylan da Hıncal'a en azından bir telefon açıp teşekkür etmeli!