Dünyada 1 milyon yerleşke içinde 18 bini turizm varış noktası... Tarihten bu yana 1000 yıldan eski 100 kadim kent, 100 yıldan yaşlı 1000 şehir var ve İstanbul, ilk 100 içinden ilk 10 kent olmaya aday... Zaten ilk 10 ülke içinde olma iddiamızla örtüşen de İstanbul'u kürede güçlendirip ayrıştırmaktır.
İstanbul Sanayi Odası'nın "İstanbul Sanayi Strateji Belgesi" toplantısındayız. Başkan Erdal Bahçıvan, 96 sayfadan ve 18 alt stratejiden oluşan belgeyi şu cümleyle özetliyor: "İstanbul sanayisiz, sanayi İstanbulsuz olmaz." Doğrudur, sanayiye çimento fabrikası muamelesi yapıp cüzzamlı gibi kentin dışına sürmek, eski zihin yapısı eseridir.
Dünyada pek çok büyük kent, sanayisini dışlayarak değil, dönüştürüp, kentsoylu hale getirip, yücelterek gelişmiş durumda. Kaldı ki strateji belgesinde de belirtildiği gibi ekonomimizin yarıya yakın kısmı şayet İstanbul'da şekilleniyorsa, hizmet sektörü veya AVM'cilikle ilk 10 ekonomi olamayız.
Strateji, hedefe doğru yol alırken önemli ile öncelikliyi belirleme sanatıdır ve aynı zamanda tercihler manzumesinin adıdır. Her tercih bir vazgeçiştir. Ancak İstanbul'un sanayi birikimi yüceltilecek ise bunu sağlayacak "öncelikler nedir?" diye soruyorum Erdal Bahçıvan'a...
Bahçıvan "sanayinin yerleşimi" diyor: "Sadece kent değil civar havzasıyla ele almalıyız kenti ve sanayiye mekân sunmalıyız."
İkinci öncelik insan üzerine ve 50 üniversitesi olan kentte sanayi-üniversite işbirliği neredeyse yoktur. Haklı bir tespit, bizde bu işbirliği, şairin dediği gibi: "İki ray gibiyiz/ Bir tren yolunun/ Yakın olması/ Neyi değiştirir/ Son istasyonun."
Üçüncü öncelik ise finansa erişim olmalıdır ve İstanbul, "finans merkezi" tam da bu yüzden olmalıdır. Mum dibine ışık vermeyecekse "o halde yıkıl Sezar" diyorum ben...
Neticede İstanbul'un bir strateji belgesi var artık. Melih Bulu bunu rekabet teorisyeni Michael Porter'in metodolojisine dayandırmış. Daha iyisi, bu belge tartışıldıkça gelişecek; tarihi kültürel miras, doğal kaynaklar ve İstanbul'un yerel yetenekleriyle bütünleşik hale gelince, işe yarayacaktır.