Nergis benim liseden arkadaşımdır. Yıllar önce Emirates'de çalışırken tanıştığı Mısırlı Ahmet Orabi ile evlendi. Dünya tatlısı iki de çocukları oldu. Selin ve Ömer. Eşi Ahmet'in işi dolayısıyla epeyce bir gezindiler. Bahreyn, Amerika filan derken son olarak Londra'ya yerleştiler. Zaman zaman Facebook üzerinden görüşürdük. Son zamanlarda iletişimimiz kopmuştu. Ben onu halen Londra'da yaşıyor biliyordum. Meğer o eşinin çalıştığı şirkette yaşadığı birtakım sıkıntılardan dolayı Mısır'a yerleşmek zorunda kalmış. Epeyce bir zamandan beridir de Kahire'de eşinin ailesinin yanındaymış.
Geçen gün haberim oldu ki Mısır'da yaşanan kargaşa nedeniyle ailesini kaptığı gibi İstanbul'a gelmiş.
Hem hasret gidermek, hem de yaşadıklarını dinlemek için buluştuk.
Kendisi gibi Mısırlı bir işadamı ile evli olan kız kardeşi Nurdan ve onun ailesi ile birlikte Mısır'dan kaçış öyküleri filmlere konu olacak kadar ilginç geldi bana.
Dedi ki;
"Türkiye'nin ne kadar büyük bir devlet olduğunu bu olayda anladık. Sefaretlerimiz anlatılandan, sanılandan çok daha güçlü. Büyükelçilerimiz inanılmaz deneyimli ve işlerinin ehli insanlar."
Nergis'in anlattıklarından çok etkilendim. Gerçekten gurur duydum.
Temennim aynı gururu Libya'da yaşayan ve şu anda kurtarılmayı bekleyen yurttaşlarımız için de duyabilmek!
Umarım Türkiye Mısır'da göstermiş olduğu o büyüklüğü ve gücü Libya'da da gösterebilir.
Umarım evinden, ailesinden, çoluğundan çocuğundan uzaklarda ekmek kavgası veren bütün yurttaşlarımız burunları bile kanamadan bir an evvel ülkelerine döndürülür.
Bütün kalbimle onlar için dua ediyorum...