Erhan Yazıcıoğlu nam zat, durup dururken bir fırsat yaratıp bana saldırmış, gene.. Sevsinler.. Çok da kibar.. "Aşkolsun be İhtiyar" demiş.. Aşk olsun ve Moruk" dememiş yani.. Benim Günaydın ekim de, bayılmış bu saldırıya. Hemen koymuşlar.
Erhan, Nurseli İdiz'i, dostlarının desteğine ve profesyonel bir yardıma muhtaç büyük sanatçı Nurseli İdiz'i durduk yerde aç aslanların önüne atmıştı da, ben de eleştirmiştim. Hâlâ o konu.. "Her şeyi bana mal etti, Hıncal. Tiyatronun patronu ben miyim" diyor, utanmadan ve sıkılmadan. Benim konunun cahili muhabirim de sormuyor..
"Peki patron vardı da olay sırasında niye o ortaya çıkmadı da, üst üste siz konuştunuz?. Nurseli'yi 'Tiyatro Haini' ilan ettiniz" demiyor, İlker kardeşim..
Sıkılması olmayan Erhan Efendi?.
Ben soruyorum o zaman.. Patron sen değildin de niye sen öttün, o gece?. Ertesi, daha ertesi gün hep sen öttün?. Volkan nerdeydi?.
Niye yardıma, desteğe muhtaç Nurseli'yi "Canım arkadaşım" dediğin Nurseli'yi sırtından vurdun?. Hâlâ da vurmaya devam ediyorsun.
"Nurseli bize tekrar ulaşmaya çalıştı" diyorsun.. "Bize" ne demek Erhan?. Sen Tiyatrocu olarak Türkçeyi en iyi bilme durumunda olan adamsın.. "Bize" ne demek ha?.
Bak Erhan!. Nurseli, tedavi gerektiren bir hastalığı yüzünden bir gece oyuna devam edemedi.
Oysa sen sırf "Şan olsun, namım yürüsün, bu arada bir dizide bir de rol kapıp, para kesmeye başlarım" diye başında bulunduğun koskoca Şehir Tiyatroları'nı, orada çalışan yüzlerce sanatçı ve işçiyi yüzüstü bırakıp kaçmadın mı?.
Onları, en kritik anda terk etmedin mi?.
Kapat ağzını Erhan.. Sus ve otur oturduğun yerde!.