"Adam hâlâ genç!. Hâlâ yakışıklı.. Hâlâ çok iyi şarkı söylüyor.. 2.5 saat söyledi hem de.."
Konserin sonunda Erol Evgin, Harbiye Açık Hava Tiyatrosu'nu merdivenlerine kadar dolduran kalabalığa "Aman yarın etrafınıza böyle diyin" diye veda etti.. 40 yıllık arkadaşımı kıracak değilim ya, ben de, aynen diyorum işte..
Eksiği var, fazlası yok, üstelik.
Adam şarkıcı da değil, sadece.. Eğlendirici.. Bu o kadar önemli bir vasıf ki.. Yıllardır, Gayrettepe'deki otelin roofunda onlarca defa izledim. Her fırsatta da izlemeye gidiyorum.. Çünkü eğleniyorum. Herkes eğleniyor..
Şarkıları zaten klasik olmuş. Üç kuşak ezber biliyor.. Bir de, oynadığı müzikaller, çektiği filmler ve sahne hayatının anıları var.. Hele Karadeniz şakaları var..
Dinliyor, coşuyor, birlikte söylüyor, tempo tutuyor, ayağa kalkıp oynuyor, oturduğunuz yerde kahkahalar atıyorsunuz..
İki buçuk saat!.
Daha ne olsun!.
Bu arada öğrendik.. Turne yapıyormuş Erol, "Altın Şarkılar" diye.. Aman, internet falan, takip edin.. Sizin oralara geliyorsa, kaçırmayın. Biletinizi de erken alın..
Bizim Yasemin, otuz beş yıllık sekreterim, geç karar verdiği için yer bulamadı ve gelemedi, biliyor musunuz?.
Dün gece benim "Harbiye Gurubu" dediğim üç arkadaşımla gittik, konsere..
Erol "17 Kasım'da Bostancı'dayım" der demez, bana döndüler, "Biz de ordayız değil mi" dediler..
Bir Erol'dan çıkarken, ikinci Erol planlaması yani!.
Anlayın!.