"Armoni Sanat Galerisi olarak, İstanbul ART212 Sanat Galerisi'nde gerçekleştireceğimiz Yalçın Gökçebağ 'Nostalji' resim sergisinin açılış kokteylini onurlandırmanızı dileriz" yazıyordu davetiyede. Nasıl mutlu oldum..
Hem TRT TV'nin kuruluş yıllarında birlikte çalıştığımız (Ben sunucu, o kameraman) sevgili dostum Yalçın'ı görecektim, hem bayıldığım tablolarına bakacaktım, hem de bu defa, şöminemin üzerine asacağım büyüklükte bir büyük tablosunu alacaktım artık.. Bendeki gelen giden herkesin bayıldığı tablosu biraz ufaktı çünkü..
Açılış 17.00'deydi. Ben Nişantaşı Makro'nun hemen yanındaki galeriye geldiğimde saat 15.15!.. Erken geldim, iki sebepten.
Bir resimleri rahat rahat görürüm.
Kokteyl anında resim görmenin imkânı pek yoktur açılışlarda.
Evime alacağımı daha rahat seçerim..
Oturur Yalçın'la da, 40 yıllık dostumla iki çift laf ederiz.
Galerinin girişi ortadan.. Orda bir hol var.. Sağda bir salon, solda bir salon.. Üçünde de resimler asılı..
Dünya güzeli bir sahil resmi dikkatimi çekti hemen, rengârenk evleriyle cıvıl cıvıl.. Ötekilere bakmadım bile.. "İşte bu" dedim.. Koştum, köşesinde bir kırmızı nokta..
Benden evvel biri gelmiş kapmış..
Sağ salonda Yalçın biriyle konuşuyor.
Ben sola girdim ki, resimleri görerek sağa geleyim..
Harika Yalçın Gökçebağ resimleri..
Hepsinin köşesinde kırmızı nokta.. Holdeki resimler kırmızı nokta.. Sağ salona geçtim.. O bayıldığım tablonun daha büyüğü daha cıvılı sahil evleri.. Onda da kırmızı nokta.. Sağ salondaki her resimde de kırmızı nokta.. Yani saat beşte açılacak serginin tüm resimleri, saat 3 olmadan satılmış..
"Bu ne" dedim Yalçın'a.. "Saat 9'dan itibaren gelmeye başlamışlar ve almışlar" dedi, utangaç utangaç..
"Eğer sergi açılmadan tüm resimler satılıyorsa Yalçın, sen bunlara fiyat koymayı bilmiyorsun demektir" diye azarladım dostumu.. "Ankara'da çok mu ucuz fiyatlar?. Sen İstanbul'u bilmiyorsun kesin.. Bundan sonra bana sormadan fiyat belirleme yok.." "Ben ressam olsam, seni fiyat kırmaktan, haksız rekabetten dava ederdim" dedim.. Geçen gün okumadın mı, ekmeği ucuz satıyor diye bir fırıncının peşine düştü meslektaşları.."
Güldü.. "Ben ressam değilim ki" dedi.. "Ne diyorsun" der gibi baktım suratına.. Anlattı..
"Resme başlamışım, sergiler açıyor, resimler satıyorum.. Kalktım vergi dairesine gittim.. Kayıt yaptıracağım..
"Meslek" diye sordu, vergi memuru.. "Ressam" dedim..
"Teknik ressam" dedi.. "Hayır" dedim, "Ressam.."
Adam dayattı "Teknik ressam" diye.. Çıldırdım.. "Yahu ben cetvel pergel çalışmıyorum. Fırça ile boyuyorum. Ressamım ben..
Sanatçıyım.."
Adam dedi ki, "Öyle bir meslek yok bizde.. İstersen 'Şair' yazayım.."
"Biliyor musun Hıncal, pasaportuma 'Ressam' yazdıramadım ben.."
Yalçın'ın enfes, insanın içini açan, ruhunu coşturan tablolarını 24 Mayıs'a kadar izleyebilirsiniz.. Çocuklarınızı da götürün mutlak..