Efendim benim için Rock devri dışarıda Elvis, içerde Erkut Taçkın'la bitti. Ondan sonra Rock çok değişti. Yeni öğrendim. Adı bile değişmiş bizde..
Biz "Rak" diye okurduk.. Bugünün gençliği "Rak" diyenlerin yüzüne bakmıyormuş. Onlar "Rok" diyorlarmış..
Bu yüzden, çok sevdiğim bir arkadaşımın hatrı olmasa, pazartesi akşamı İş Sanat'a gitmezdim, inanın..
Hatır kırmamak insana bir şey kaybettirmez, ama bazen öyle güzel şeyler kazandırır ki..
Gittim.. Bir şov, bir şov.. Bir müzik, bir müzik..
İşin başında piyanist dostum Tuluğ Tırpan var. Orkestrayı o kurmuş. Modern Rock ve Pop düzenlemelerini o yapmış.. Solistler, Redd gurubundan Doğan Duru.. Müzikallerden tanıdığım, rakçı, pardon rokçu olduğunu bildiğim Pamela Spence, sahne sanatçısı, oyuncu Serhat Kılıç ve Mert Fırat.. Evet o.. O günümüzün en önde gelen tiyatro oyuncularından Mert, rak söyledi iyi mi?. Adamda yok, yok!.
..Ve de iki unutulmaz konuk..
Özkan Uğur, ki bana sorarsanız, bu ülkede Rock denince "1 numara" odur..
Ve de Ankara yıllarının unutulmaz dostu, Seyyal Taner..
Tuluğ, şarkıları da çok iyi seçmiş..
Daha işin başında "Sultani Yegâh" ile aldı beni avcuna zaten..
Unutmadan, yaklaşık 2.5 saat süren konser boyunca sahnede kalan ve hep rock yaparak, solistlere eşlik eden genç bir vokalist, Zeynep vardı, sahneye nasıl yakışan ve o büyük isimlerden rol çalan.. Onun adını da bir kenara yazın!.